ทำไมนะคืนนี้.. โลกเหมือนมีแค่สีเทา ขุ่นๆ ครื้มๆ เศร้าๆ รอบกายเรา...ไม่มีใคร หนาวเหน็บใจเหน็บหนาว ฟ้าไร้ดาว..คนไร้ใจ ปวดร้าว..เผลอร้องไห้ อยากลืมใคร..ที่ลืมกัน หงอยเหงาและเหว่ว้า เจ็บปวดปร่า คร่าใจฉัน เวิ้งว้าง ร้างลากัน รักเธอนั้น..สั้นเสียจริง ........................................
17 กันยายน 2546 23:18 น. - comment id 168720
เพราะมากเลยหนิงจ๋า ตรงกับความรู้สึกจอยตอนนี้เลย สับสนมาก อยากร้องไห้ ไม่เคยท้อแท้แบบนี้มาก่อนเลย ทำไมนะ เพราะความรักเหรอ ถึงทำให้ฉันเป็นแบบนี้ ฟ้าที่ไร้ดาวบอกฉันที
17 กันยายน 2546 23:22 น. - comment id 168722
คุ้นๆ จังอิอิ
17 กันยายน 2546 23:26 น. - comment id 168723
จอย เค้าเป็นกำลังใจให้นะ เจ้าดิน thanks ที่ช่วยเอามาลงให้นะจ๊ะ
19 กันยายน 2546 01:05 น. - comment id 168944
เหน็บหนาวและหนาวเหน็บ ด้วยบาดเจ็บจากรักนั้น ทำไมรักเธอในทุกวัน แต่เธอรักฉันแค่บางเวลา ***แวะมาทักทายค่ะ กลอนน่ารักดีนะค่ะ***
20 กันยายน 2546 15:16 น. - comment id 169278
เส้นทางบนถนน มีผู้คนเดินขวักไขว่ เส้นทางของหัวใจ กลับร้างไร้ไม่มีเธอ โลกก็ยังคงหมุนไป ดอกไม้บานวันใหม่เสมอ เหมือนฉันที่ยังรักเธอ ยังรอคอยแม้จะเก้อ..เดียวดาย