ฉันจะยืนอยู่ในมุมของ - - - ความผูกพัน จะกอดเสี้ยวความฝัน - - - ที่มันกลายเป็นวันเก่า จะยิ้มกับความเดียวดาย - - - ที่มาทักทายรักของเรา จะต้อนรับความเหงา - - - ที่เธอให้มา ฉันจะยืน - - - อยู่ในที่ของฉัน อยู่กับความฝัน - - - ที่ทุกวัน - - - มันจะมีค่า อย่าห่วงอะไรเลย - - - ฉันเองก็คุ้นเคยกับน้ำตา ความผิดที่ทำร้ายคนไร้ค่า ไม่นานอะไรนักหนา - - - เธอก็จะลืม
มาแตง 13 ก.ย. 2546 18:16 น. - ID 38954 
570
3
0
13 กันยายน 2546 22:44 น. - comment id 167636
มาให้กำลังใจเหมือนเดิม ^^
14 กันยายน 2546 20:44 น. - comment id 167796
ไม่นานเธอคงลืมฉัน ลืมความผูกพันหมดสิ้น เหลือแต่เพียงฉันที่ยังจดจำคุณเป็นอาจิณ ไม่เคยลืมคุณสิ้นไปจากหัวใจ ***เศร้าจังเลยค่ะ***
14 กันยายน 2546 21:25 น. - comment id 167814
* * * ถึงจะเศร้า ... แต่ก็เป็นความเศร้าที่งดงาม ^-^ (ปากแข็ง...เนอะ)
15 กันยายน 2546 12:54 น. - comment id 167965
เพราะยืนอยู่ในมุมของความเหงา มันถึงได้ดูเศร้าแบบนี้ลองเดินออกไปสู่ความสว่างดิแล้วเธอจะพบกับสิ่งใหม่ๆๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
