ใจที่ไร้ค่า - กว่าเม็ดทราย

มาแตง

สิ่งที่อยู่ในดวงตาเธอคือความว่างเปล่า
ภาพของฉัน เธอ และเขา - - - กลายเป็นเรื่องราวที่ฉันเป็นผู้แพ้
การดึงมือเธอมากอดไว้ - - - เป็นการกระทำที่ผิดเกินไป - - - ของคนอ่อนแอ
ไม่ว่าใครรังแกหรือถูกรังแก - - - แต่คนที่ไม่ใช่ของแท้ - - - ก็ควรลา
ความรักไม่เคยมีถูกหรือมีผิด
แต่บางครั้งการมีชีวิต - - - ก็กลายเป็นความผิดของคนไร้ค่า
ฉันจึงไม่ควรมีตัวตน - - - ในขณะที่เธอสองคนเริ่มสานเวลา
และฉันไม่ควรมีหัวใจหรือดวงตา - - - ที่จะแสดงให้รู้ว่า - - - ฉันรักใคร
ไม่ว่าใครจะมาก่อนหรือมาทีหลัง
คนที่เป็นความผิดพลั้ง - - - ก็คือคนที่ต้องร้องไห้
หากสิ่งที่เธอเหยีบย่ำจนธรรมดา - - - คือเศษเม็ดทราย
ทรายที่เล็กกว่าใจ - - - กับใจที่ไร้ค่ากว่าทราย
มันก็สมควรแล้วใช่ไหม - - - ที่ฉันจะลา
* * * 
   ที่เธอนั้นยินยอมให้กัน ไม่ใช่ฉันเป็นคนเรียกร้อง ก็เธอนั่นแหละที่ยอมฉัน 
   เอง อย่ามาคิดว่าเคยพันผูก ฉันโดยใช้กายทุ่มเท จะโทษใครก็เธอง่ายเอง
   ที่ยอมให้กัน  ......  เพลงนี้ฟังครั้งแรกแล้วรู้สึกว่าความหมายโดนใจมาก ใช่    
   จะโทษใครได้ ในเมื่อเราง่ายเอง
* * *