ฟ้าใส

น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

ฟ้าใส
ฉันนั่งร้องไห้กับสายลมที่สุขสันต์
นั่งมองภาพของสองเราที่เคยเป็นเงาของกันและกัน
แต่มันก็จบลงอย่างทันควันเมื่อเธอนั้นจากฉันไป
ตอนนี้มีแต่ฉันที่คิดถึงมันอยู่
ถึงแม้มันจะทำให้ฉันหดหู่สักแค่ไหน
แต่มันก็รู้สึกดีอย่างน้อยเธอคนนี้ก็คิดที่จะมีใจ
แม้ว่าเธอจะจากกันไปโดยที่ไม่ต้องการอะไรจากมัน
ในค่ำคืนที่เงียบสงบ
ฉันไม่อาจลบความทรงจำที่สุขสันต์
ถึงแม้วันนี้ลมหายใจของเธอจะหายไปจากกัน
แต่เธอยังอยู่ในความฝันของฉันทุกวันคืน				
comments powered by Disqus
  • อิคคิว

    10 กันยายน 2546 21:24 น. - comment id 166761

    วันฟ้าใจแต่ใจหม่นสุดทนนัก
    นางที่รักได้จากไปไกลแล้วนี่
    มีแต่เธอกับเขาเราไม่มี
    แสบสิ้นดีวันฟ้าใสสิ้นใจเอย
    
  • อิคคิว

    10 กันยายน 2546 21:24 น. - comment id 166762

    วันฟ้าใจแต่ใจหม่นสุดทนนัก
    นางที่รักได้จากไปไกลแล้วนี่
    มีแต่เธอกับเขาเราไม่มี
    แสบสิ้นดีวันฟ้าใสสิ้นใจเอย
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 กันยายน 2546 22:22 น. - comment id 166784

    นั่งมองฟ้าใสสีคราม
    ทำให้ฉันต้องพยายามลืมเธอให้ได้
    แต่ทำไมนะฟ้าครามกับดูอ้างว้างเดียวดาย
    เหมือนฉันที่ขาดคนเคียงข้างเสมอมา
    
    ***กลอนแต่งได้น่ารักมากๆๆๆเลยค่ะ  โดนความรู้สึกอย่างจังเลยด้วยค่ะ***
  • น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

    27 กันยายน 2546 11:08 น. - comment id 170368

    ขอบคุณมากๆค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน