ซบหน้าลงนอนแนบหมอนใบเก่า น้ำตารินในวันเหงาแสนเศร้าหมอง เสียงเพลงคลอเบา ๆ เป็นทำนอง เหมือนเสียงร้องของหัวใจที่อ่อนแรง ฝนข้างนอกยังคงสาดอยู่ซ้ำ ซ้ำ ข้างในใจที่ช้ำช้ำ ยังไม่หาย ฝนยิ่งสาดใจยิ่งช้ำอยู่ไม่คลาย เหมือนจะแตกแยกสลายในทันที เหวว่าลึกค้นใจคนยิ่งลึกกว่า ท้องนภาที่ว่ากว้างกว่าสิ่งไหน ยังไม่เท่ากับความรักในหัวใจ ที่มีให้กับเธออยู่นิรันดร์ ยิ่งรักมาก ก็ยิ่งเหงา ยิ่งไกลห่าง ยิ่งอ้างว้าง เคว้งคว้าง หลงทางฝัน ทุกนาทีที่ผ่านไปแต่ละวัน เหมือนกำแพงล้อมรอบกั้นหมดทางไป
4 กันยายน 2546 17:36 น. - comment id 165382
อย่าเหงา มากสิ แบ่ง ความเหงา มาทางนี้บ้าง อยากจะเหงาบ้างจัง คิดถึงนะ เปิ้ล จาก...ไหน
4 กันยายน 2546 22:29 น. - comment id 165473
หากเธอเหงาเรายังอยู่เป็นเพื่อน จะทำลายให้ลางเลือนเจ้าความเหงา หากวันนี้เธอคนดีมีความเศร้า จะเป็นคนคอยดูแลเธอไม่ให้เหงาและเศร้าเอง ***แต่งกลอนเก่งจริง ๆ เลยจ๊ะ ไพเราะมากเลย***
5 กันยายน 2546 16:12 น. - comment id 165629
ทำซึ้งอีกแล้วเพื่อนฉัน หนิงก็เหงาไม่ต่างจากเปิ้ลหรอกนะ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ความเหงาจะผ่านไปซะที
8 กันยายน 2546 13:57 น. - comment id 166218
ขอบคุณเธอมากนะคนดี ที่ในเวลาเช่นนี้เธอยังมาแบ่งปันความเหงา ไม่เป็นไรเรื่องแค่นี้มันบางเบา เพราะฉันชินกับความเหงา มันเหมือนเพื่อนสนิทที่ตั้งใจจะให้มา แค่รู้ว่ามีเธอที่คิดถึงอยู่ ความเหงาก็จะลดน้อยไปในไม่ช้า ฉันเองก็คิดถึงเธอเป็นประดา แต่ถ้าอยากให้ความเหงาหมดไป แค่รู้ว่าเธอมีความสุขก็พอ.... คิดถึงไหนเช่นกันนะ
8 กันยายน 2546 14:05 น. - comment id 166224
ถึงพี่ตูน และ kanoongkaning มีเธอเสมออยู่เคียงใจ รับรู้รับฟังที่เป็นไป ยามมีปัญหายังอุ่นใจ ช่วยแก้ไขช่วยเป็นเช่นกำลัง ทำหนักให้เบา ทุกค่ำคืนฝากกับความมืดไป กอดเธอไว้อย่าให้ร้าวรอน บอกตะวันช่วยทอแสงอ่อน ยามร้อนหนาวเป็นห่วงเธอรักษาตัว ความเหงาอยู่ได้ไม่นานเท่าไรเดี๋ยวก็ไปเดี๋ยวก็มา ไม่ต้องเป็นห่วงจ๊ะ คิดถึงทุกคน เลยจ๊ะ
8 กันยายน 2546 21:52 น. - comment id 166319
หยาดน้ำฝน หล่นลงมา น้ำตาหลั่ง ด้วยใจพลั้ง เผลอไผล ใจสะท้อน บอกรักเธอ เสมอมั่น นิรันดร กลับตัดรอน กระดอนกลับ รับไม่ทัน
1 ตุลาคม 2546 11:41 น. - comment id 171234
กับความเงียบเหงา ที่มันเกาะกินหัวใจ มันช่างโหดร้าย ช่างเหว่ว้าสิ้นดี มีความเหงาเป็นเพื่อน คอยย้ำเตือนให้เพื่อนคิดถึงเพื่อน หากไม่มีความเหงาแล้วเราจะคิดถึงเพื่อนหรือป่าวนะ