หัน - หลัง

มาแตง

ก้าวเดินออกจากประตูห้อง
หันกลังกลับไปมองมีแต่ภาพเก่า เก่า
รูปถ่ายคู่ที่เคยหวานไหวระหว่างเรา
ยังแขวนอยู่ข้างดอกไม้เฉา - - - ในแจกัน
ปิดประตู - - - หันหลังอย่างช้า ช้า
ทุกอย่างพ้นสายตา - - - เหลือเพียงภาพตรงหน้าที่ไม่ใช่ฝัน
ลืมเถอะ - - - ลืมวันวาน - - - สมควรลืมมัน
หันหน้า - - - หันหัวใจ
ออกจากความไหวหวั่น - - - จะไม่รักเธอ				
comments powered by Disqus
  • มาดามมด

    2 กันยายน 2546 10:22 น. - comment id 164773

    เศร้าจัง
    ........^-^.........
    .....................
  • ใจปลายทาง

    2 กันยายน 2546 11:32 น. - comment id 164784

    กลับเข้าห้องกันนะ
  • เมจิคเชี่ยน -^^- ... ขี้เกียจล๊อกอิน

    2 กันยายน 2546 13:11 น. - comment id 164804

    อ่าา อย่าเศร้ามากนะครับ ^^
  • กระบี่

    2 กันยายน 2546 16:31 น. - comment id 164826

    หันหลังให้ความรักครั้งเก่า
    วางเรื่องของเราทิ้งไว้ตรงนั้น
    จบแล้วเรื่องเล่า เรื่องเศร้า เราจากกัน
    ทิ้งห้องเก่าๆ และคืนวันหวาน ๆไว้ที่เดิม
  • ผู้หญิงไร้เงา

    2 กันยายน 2546 23:55 น. - comment id 165008

    ไม่ว่าจะหันหน้าหรือหันหลัง
    หัวใจก็ยังมีเธอมานั่งไม่หวั่นไหว
    ฉะนั้นจะทำอย่างไรดีหนอใจ
    ที่จะลืมเธอไปจากใจเสียที
    
    ***อยากกลับหลังหันเลยค่ะ  แต่ทำไงดีหละค่ะ  ในเมื่อเขายังอยู่กลางใจหันทางไหนก็หนีไม่พ้นหรอกค่ะ  จริงไหมค่ะ  กลอนน่ารักดีนะค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน