- เงียบงัน -

มาแตง

เหงา - - - เงียบงัน - - - มืดมน
ภาพอดีตเราสองคน - - - ไม่รู้จะจบลงตรงไหน
ฉันหลงทางในความอ้างว้างของหัวใจ
นานเนิ่นนานเท่าไหร่
ก็ไม่เคยตอบคำถามนั้นได้ - - - สักครา
ยังเป็นคำถามที่คำตอบของมันว่างเปล่า
ความเจ็บยังทอดยาว
จนไม่รู้จะสิ้นสุดไหมในวันหน้า
หรือฉันต้องหลับและตื่นทั้งน้ำตา
จนกว่าลมหายใจที่ไร้ค่า - - - จะหมดลง
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    2 กันยายน 2546 23:53 น. - comment id 165007

    เงียบเหงาเปล่าจิต
    เมื่อคู่เคียงชิดกับห่างหาย
    ทำให้ฉันต้องอยู่อย่างเดียวดาย
    ไร้เธอเคียงข้างกายได้ดายเดียว
    
    ***แวะมาทักทายค่ะ  กลอนดีมีคุณภาพนะค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน