ได้โปรดอย่าเกาะกุมมือฉัน - - - เพื่อร้องขอ ฉันเคยให้เวลามากพอ - - - กับการทำตัวเสียใหม่ วันนี้ความอดทน - - - มันร้อนรน - - - จนไม่คิดถึงใคร โปรดอย่าอ้อนวอน - - - ด้วยการร้องไห้ - - - รั้งไว้อีกเลย โปรดอย่าทำท่าทาง - - - เหมือนสำนึกผิด ฉันรู้ - - - ว่าเธอไม่เคยคิด - - - และยังรู้สึกเฉย ๆ ฉันรู้ - - - ว่าไม่เคยสำคัญ - - - โปรดอย่าเล่นละครตบตากันอีกเลย ก็แค่ - - - บทบาทเก่า เก่า - - - คุ้นเคย ฉันก็รู้สึกเฉย เฉย - - - เหมือนกัน ..
2 กันยายน 2546 01:40 น. - comment id 164741
ที่ฉันกุมมือเธอไม่ได้เสแสร้ง ไม่ใช่การแสดงร้องขอความเห้นใจ แค่เพียงอยากสัมผัสไออุ่นจากมือครั้งสุดท้าย และก็จะเดินจากลาไปไกลๆอย่างที่เธอต้องการ ***** กลอนเพราะมากครับ
2 กันยายน 2546 09:36 น. - comment id 164764
เจ็บปวดมาก กับความรักที่จากไป อยากให้เรา เริ่มต้นใหม่ แต่ครั้งที่เท่าไร อยากให้เธอลืม ...............^-^................ ...............................
2 กันยายน 2546 09:36 น. - comment id 164765
เจ็บปวดมาก กับความรักที่จากไป อยากให้เรา เริ่มต้นใหม่ แต่ครั้งที่เท่าไร อยากให้เธอลืม ...............^-^................ ...............................
2 กันยายน 2546 23:20 น. - comment id 164985
เปลี่ยนบทบาทบางซิจ๊ะ อย่าทำอีกเลยรู้ไหมหละกับบทบาทอย่างนี้ ฉันชินและชากับบทบาทที่เธอทำมาเต็มที ถ้ายังไงลองเปลี่ยนบทบาทหน่อยซิคนดีแล้วฉันนี้อาจเชื่อใจ ***เป็นกลอนที่ลงดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ***