เกิดเป็นคนแสนทุกข์ทนกับความรัก แรกสมัครพบรักก็ขลาดเขลา ทำบ้าบอไม่เหมือนเคยที่เป็นเรา ใครใครเขาก็ว่าบ้าน่าไม่อาย อายก็อายแต่ก็อยากจะชิดใกล้ เพราะรักเกิดตรึงใจไม่รู้หาย ข้อขัดแย้งแฝงในใจไม่เสื่อมคลาย แต่ทิ้งมันก็ไม่ได้ทำไงดี เคยมั่นใจแต่แล้วใจก็กลับสั่น เธอคนนั้นทำไหวหวั่นเป็นหลายสี โปรดเถิดหญิงแท้จริงก็คนดี มอบไมตรีให้ผมทีก่อนบ้าตาย
19 สิงหาคม 2546 18:43 น. - comment id 161200
เจรนัยใจแยกแตกให้หญิงใด นัยเจรยัยใจแอบแฝงถึงเพียงนี้ เจรจาความเพ้อฝันถึง.... คุณเธอ จนเข้าที่ หญิงใดมิใย เจรนัยดี สิบ้าตาย.......^^
19 สิงหาคม 2546 23:12 น. - comment id 161333
ไม่ผิดหลอกที่เอรัก ไม่ผิดที่ใครใครเขาว่าบ้า ผิดตรงที่เราไฝ่หาถึงเขาเลยไป
20 สิงหาคม 2546 00:18 น. - comment id 161363
บ้าก็บ้าเพราะว่าน้องบ้ารัก จึงถูกหักตัดเยื่อใยไม่มาหา แต่ก็ยังบ้ารักอยู่ตลอดเวลา และก็บ้าเพียงเธอนี้หนาตลอดไป ***แวะมาทักทายค่ะ***
20 สิงหาคม 2546 13:35 น. - comment id 161426
ขอบคุณครับ