นานเกินไปหรือเปล่า ที่หัวใจมีแต่เรื่องราวของเธอเท่านั้น เธอคงลืมไปแล้วที่เราเคยผูกพัน และภาพของคนรักกันมีแต่ฉันเท่านั้นที่ฝังใจ นานเกินไปที่โง่งม จมอยู่กับอดีตที่ขื่นขมหวั่นไหว เธอก็คงไม่มาเห็นไม่มาเข้าใจ ลืมไปแล้วว่าฉันชื่ออะไรในความทรงจำ คงต้องหยุดเลิกแล้วพอ หากยังรักเธอต่อก็มีแต่เจ็บช้ำ ไม่ได้เข้มแข็งแต่เป็นสิ่งที่ควรทำ ความปวดร้าวมันทิ่มตำจนไม่เหลือความหวังใด จบการมีชีวิตอยู่เพื่อเฝ้ารอ ยอมรับว่าหัวใจมันทดท้อเกินทนไหว ลมหายใจที่เหลือนับจากนี้เป็นต้นไป จะไม่รักใครให้มากไปกว่าตัวเอง
13 สิงหาคม 2546 21:15 น. - comment id 159831
จากนี้ต่อไป ฉันไม่มีเธอ ให้ต้องน้ำตาเออ เพราะรักเธออีกต่อไป จากนี้ต่อไป ฉันจะเลิกสนใจเลิกค้นหา อยู่กับตัวฉันในทุกวันเวลา และลืมคนไกลตาอย่างเธอเสียที ***กลอนบทนี้โดนใจจังเลยค่ะ ดีมาก ๆ เลยค่ะ ชื่นชมค่ะ***
14 สิงหาคม 2546 00:20 น. - comment id 159936
มีใครไม่รักไม่ห่วงยังมีเราเป้นเพื่อนนะจากเราเอง
14 สิงหาคม 2546 13:13 น. - comment id 160004
เป็นกำลังใจให้ ไม่ท้อแท้กับใดใดที่เธอต้องสู้ เมื่อเต็มที่แล้วกับการทนอยู่ เธอคงต้องเรียนรู้...ที่จะจากไป
14 สิงหาคม 2546 22:38 น. - comment id 160127
ขอเป็นกำลังใจให้นะ เศร้าจัง..แต่พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วเนอะ ......ชอบมาก..โดนความรู้สึกดี...