ลิขิตฟ้า

กุหลาบไร้ใจ

ก่อนฉันเคยเชื่อในลิขิตฟ้า
แต่แล้วฟ้าใย........ลิขิตชีวิตฉัน
ให้ฉันอ้างว้างเดี๋ยวดาย
ไร้คนข้างกาย........ไร้แม้ญาติมิตร
ชีวิตฉันไม่มีใคร........ไม่เหลือใคร
ชีวิตของฉันชั่งอ้างว้างสิ้นดี
แม้ยามนี้ก้อห่างไกล
ไม่รอให้ใครมาห่วงใย
เพราะชีวิตฉันไม่มีใครสนใจ
นี้หรือลิขิตของฟ้า........ให้ฉันเกิดมา
มาแล้วทุกข์ระทม......ฉันผิดอะไร
ใยจึงลิขิตให้ฉันเป็นอย่างนี้
ก่อนฉันเคยเชื่อในลิขิตฟ้า
ฉันผิดหวังเลยมา
ฟ้าไม่เคยลิขิต........ให้ฉันมีใคร
ฉันฝันไว้........สักวัน
ฉันจะมีชีวิต.......ที่ฉันฝันไว้
ชีวิตฉันจะเป็นอย่างไร
ฉันจะสร้างมันด้วยตัวเอง
ฉันจะไม่ยอมให้ฟ้าลิขิต
ชีวิตของฉันอีกต่อไป
ฉันอยากมีชีวิตที่เหมือนใครใคร
ตั้งแต่วันนี้........ฉันจะลิขิต
ชีวิตของฉัน..........
ฉันจะไม่ปล่อยให้ชีวิตเป็นอย่างนี้เลยไป
อ้างว้าง............เหงา.........สุดเดี๋ยวดาย
ไม่มีแม้ใครใคร........
ก่อนเคยเชื่อลิขิตฟ้า
ชีวิตของฉันฟ้ากำหนด
อยากเอ๋ย.........ถามฟ้าสักคำ
ทำมัย.........สร้างฉันทุกข์ระทมเช่นนี้
ลิขิตให้ฉันมีสุขบ้างได้ไหม
ขอแค่ช่วงระยะสั่นสั่น
ฉันนี้ก้อพอใจ.........
ขอแค่สักนาที............ให้ลิขิตให้ฉัน
มีใครใครบ้างได้ไหม............ฟ้า
หรือฟ้าปล่อยให้ฉันทุกข์..........ระทมเลยไป
ตั้งแต่วันนี้.........ลิขิตฉันได้ไหม.........ให้สุขเหมือนเขาบ้าง
อย่างลิขิตให้ฉันอ้างว้างเลยไป
ฉันมีฝัน............ฉันไม่ต้องการไร้ค่า
แม้ใครใครก้อไม่ต้อง.............ได้โปรดเถอะ..........ฟ้า
ขอฉันสักนาที............ฉันอยากเป็นเหมือนดั่ง
ดอกไม้ที่น่าชื่นชม..........ดั่งใครใครเขาบ้าง
แค่หนึ่งนาที...........ฉันนี้ก้อยอม
ลิขิตฉันเถอะฟ้า............อย่างให้ฉันผิดหวังเลยไป
ฉันเหนื่อยและท้อสื้นดี........ที่ลิขิตฉันให้เหมือนตายทั้งเป็น
ดั่งเช่นทุกวันนี้