ขอเจ้าจง... เป็นความฝันแสนหวานซ่านฤทัย เป็นดวงใจละมุนละไมในรอยรัก เป็นสายใยร้อยบริสุทธิ์ผูกสมัคร เป็นหน่อรักที่แตกรากจากกอใจ เป็นดอกไม้แห่งความงามและศักดิ์ศรี นำความดีทุกถิ่นท่ามาหว่านไหว ให้เติบคลุมดอกระยับระบัดใบ แผ่ร่มเงาเป็นเรือนใจให้มวลชน เป็นต้นน้ำสายธารแห่งสร้างสรรค์ ดั่งตะวันส่องกระทบละอองฝน อาบบ่าทาบทุ่งนาพาโคลนตม ให้ดิ่งจมไหลล่องพ้นคลองใจ เจ้าจะเติบโตเป็นต้นกล้าที่ท้าทาย ตามจุดหมายปลายทางที่วางไว้ เป็นต้นน้ำประโลมฝันบันดาลใจ ให้ทุกใจได้อาบว่ายในนิรันดร์ --------------- มีมิ่งมิตรของลำน้ำน่าน แห่งตะลอนดอทคอม..ที่ได้บุตรชายเป็นยอดดวงใจ กำหนดให้ชื่อ ต้นน้ำ ชื่อนี้กระชากใจลำน้ำน่านมากครับ แต่งให้สดสดวินาทีนั้นให้ต้นน้ำ หยดน้ำน้อยคอยลำธารใหญ่ให้ไหลไป..ไม่หยุดยั้ง
23 กรกฎาคม 2546 14:13 น. - comment id 156098
ขอขอบคุณที่สละเวลา สร้างสรรค์ ความประทับใจให้ครับผม
23 กรกฎาคม 2546 15:14 น. - comment id 156107
ชื่นชมความสามารถค่ะ แวะมาเป็นกำลังใจให้กับบทกลอนงาม ๆ นะค่ะ ยังไงก็ขอให้น้อง ต้นน้ำ มีความสุขและสดใสตลอดไปนะค่ะ
23 กรกฎาคม 2546 18:12 น. - comment id 156140
ชอบชื่อ...ต้นน้ำ...มากค่ะ..ให้ความหมายที่ดีมาก...เคยคิดที่จะใช้เป็นนามปากกา...แต่ตอนนี้...ขออวยพร..ให้หลาน..ต้นน้ำ...เติบโตเป็นโซ่ทองคล้องใจของครอบครัว..นะคะ..
23 กรกฎาคม 2546 18:37 น. - comment id 156148
^____^ ส่งยิ้มให้น้องต้นน้ำ หนุ่มน้อยที่กำลังมีดวงใจสดใส เช่นเดียวกับชื่อที่คุณพ่อตั้งให้ ขอให้ชีวิตใหม่ใสสะอาดเช่นต้นน้ำ. . . =^_________^=
23 กรกฎาคม 2546 19:32 น. - comment id 156156
..ให้นัอง..ต้นน้ำ..เป็นที่รัก..ของคุณพ่อ คุณแม่ ...ตลอดไป..นะคะ.. ..เรน..แวะมา...ชื่นชม.. ...บทกวี..ไพเราะ..มากค่ะ..
23 กรกฎาคม 2546 22:24 น. - comment id 156180
:)
24 กรกฎาคม 2546 08:26 น. - comment id 156228
เป็นต้นน้ำให้ลำธารได้ไหลหลั่ง เป็นพลังสิ่งสมหวังอันประเสริฐ เป็นโซ่ทองคล้องใจอันล้ำเลิศ ต้นกำเนิดหลอมสองใจเป็นหนึ่งเดียว
24 กรกฎาคม 2546 08:34 น. - comment id 156230
บทกวี..ที่แสนไพเราะ ทำให้สิ่งสร้างสรรค์มีค่า เพียงหนึ่งหยดหมึกที่บรรจงสร้างมา ทำให้คุณค่าจิตใจได้งดงาม
24 กรกฎาคม 2546 12:22 น. - comment id 156275
ลำน้ำน่าน..กลับมา พาดวงใจรักอบอุ่นอ่อนโยน อย่างผู้มีเนื้อใจงามตามกลับมาหลั่งรินให้ทุกดวงใจไปกับสายวสันต์ในวันนี้ที่กำลังพร่างสายรักสายใจสายไยฝันอีกครา..นะคะ สีสันแห่งลีลา..ธรรมชาติคนธรรมดาใจที่บอกในเนื้องาน.. ตอนแรกพี่พุด..ใจหายเพราะว่าลำน้ำน่านเปรียบดั่งสายธารที่หวานระริน.. บางครั้งเขียนราวถอดใจพี่พุดออกมา.. กลัวว่าจะหายไปจากเรือนไทยริมบึงบัวไปหว่านพันธุ์เนื้อใจดวงดี ณ.สวนสายฝันสายดอกไม้งามที่อื่นเสียแล้วสิคะ..บทนี้อยากต่อมากค่ะ..หากนาทีนี้คงยังเพราะว่าเพิ่งหลั่งน้ำตากับหลายเรื่องรับอรุณ.. เรื่องแรก.. ดวงใจพี่พุดทรุดตัวลงกราบขอพรแทบเท้าค่ะเมื่อเช้านี้..ก่อนพากันไปวัด.. และ..หยาดน้ำตามียินดีหลั่งให้คนดีอีกคนดอกคูนค่ะ.. รอนะคะ จะมาต่อให้งาม..