จะดำเนินก้าวย่างให้คว้างคิด ภาพนิมิต..ให้ร้อนจิต..พิสมัย โอ้พักตราอ่อนหวานซ่านทรวงใน ชโลมใจ..ทุกข์ร้อน..อ่อนกำลัง ยามเมื่อรัก..พบบพักตร์..ก็ปลื้มปลาบ แสนซึ้งซาบ..งามวิลาส..ต้องมนต์ขลัง เห็นดวงหน้าลอยเด่นเป็นกำลัง ทุกภวังค์..ทุกขณะ..จึงชื่นใจ ยามพบทุกข์..อัคคีลุก..เผลาผลาญจิต ความมืดมิด..ครอบครอง..หมองหม่นไหม้ เย็นพักตร์นาง..ดั่งจารวาด..ผาดอำไพ เปรียบปานปราณลมหายใจที่ข้าฯมี