เพราะเยาว์วัย

ใจปลายทาง

.ใจเจ้าเอยสุขยิ่งนักกับรักแรก.
.ดังว่ายแหวกในห้วงสรวงสวรรค์.
.เหมือนนางฟ้าเทวดามาพบกัน.
.โลกสุขสันต์หวานชื่นระรื่นทรวง.
.จะร่ำเรียนเขียนอ่านทำงานหนัก.
.อุปสรรคสู้ได้ใครอย่าขวาง.
.เพราะความรักกำลังใจไม่หลอกลวง.
.จึงลุล่วงพ้นผ่านสานสองใจ.
.เพราะวัยเยาว์หรือไรใจสองดวง.
.ความห่วงหวงในคนรักมักหวั่นไหว.
.ความใกล้ชิดสนิทแนบแอบอุ่นไอ.
.มองความใคร่มากกว่ารักจากใจจริง.
.เมื่อพ่ายแพ้แก่อารมณ์จมความเศร้า.
.เสียความสาวสูญสิ้นความเป็นหญิง.
.เขาเชยชมสมใจได้แล้วทิ้ง.
.ลืมบางสิ่งบางอย่างไม่ตั้งใจ.
.เมื่ออุ้มท้องร้องให้รับผิดชอบ.
.ไม่รอบครอบจากวันนั้นวันเผลอไผล.
.ถ้าลูกน้อยลืมตามาวันใด.
.พ่ออยู่ใหนคือคำถามตามระราน.
.เมื่อได้ตัวก็หมดใจไร้คุณค่า.
.เขาเมินหน้าทิ้งไปไม่สงสาร.
.เด็กคนนี้คือลูกใครไม่ต้องการ.
.เพียงทางผ่านลองเล่นเช่นทั่วไป.
.จากความรักกลายเป็นแค้นแน่นในอก.
.ตกนรกทั้งลืมตาหาทนไหว.
.ชีวิตนี้เหลืออยู่ดูหน้าใคร.
.ตัดสินใจหนีปัญหาฆ่ากันตาย.
.สามชีวิตจบลงตรงการฆ่า.
.งานวิวาห์วาดฝันวันสลาย.
.จัดงานศพขึ้นแทนแสนเสียดาย.
.เพราะเยาว์วัยใช้ชีวิตผิดพลาดไป.
๑๗  กรกฏาคม พ.ศ.  ๒๕๔๖
....................................................................................................................
				
comments powered by Disqus
  • ทะเลหวั่น ^v^

    17 กรกฎาคม 2546 15:27 น. - comment id 154754

    อืม... ปัจจุบันมันก้อเปงอย่างนี้กันเยอะเนอะ
    เพราะดีค่ะวันหลังแต่งอีกนะ
    จจะมาเปงกำลังใจจ้า
  • ข้าวปล้อง

    17 กรกฎาคม 2546 16:58 น. - comment id 154765

    เยี่ยมมากเลยค่ะ อย่างนี้ต้องเรียกว่ากลอนสอนหญิงนะเนี่ย ^-^
  • แม่มดน้อยค่ะ

    17 กรกฎาคม 2546 18:40 น. - comment id 154773

    คิดถึงอ้อมจัง. . .
    กลอนมีสาระ. . .ไม่เหมือนกะนกเลยไร้สาระแล้วยังเน่าอีก เฮ้อๆ
    นกชอบ---> ๑๗  กรกฏาคม พ.ศ.  ๒๕๔๖ 
    อิอิ. . .เห็นวันที่แบบนี้แล้วมันรู้สึกยังไงๆ ก็ไม่รู้
    ไม่ได้เห็นบ่อยๆนะเนี่ย
    
    =^________^=
    
  • ใจปลายทาง

    17 กรกฎาคม 2546 20:11 น. - comment id 154801

    
    ........ขอบคุณจ๊า ทะเลหวั่น ที่เข้ามาอ่านจ๊า...........
    
    
    ...........ข้าวปล้องจ๊า อย่าเรียกแบบนั้นเลยเน๊ออิๆๆๆ ไม่เก่งนะจ๊า.........
    
    
    .................คิดถึงนกเหมือนกันนะ online ไม่ตรงกันสักที
      ทำไมว่ากลอนนกแบบนั้น กลอนนกน่ารักดีออกนะอบอุ่นม๊ากๆๆๆ
  • ทะเลรัก

    17 กรกฎาคม 2546 22:15 น. - comment id 154831

    น่ากลัวจัง
  • ทะเลรัก

    17 กรกฎาคม 2546 22:16 น. - comment id 154832

    น่ากลัวจัง
  • พี่ดอกแก้ว

    18 กรกฎาคม 2546 00:04 น. - comment id 154881

    งานแห่งคุณค่าของภาพชีวิต.. สะท้อน... สอนใจให้ตระหนัก ....
    ชื่นชมมากค่ะน้องอ้อม
    
  • ใจปลายทาง

    18 กรกฎาคม 2546 08:49 น. - comment id 154914

    
    ............หวัดดีค่ะ น้องเก่ง (^_^)...........
    
    
    ............ขอบคุณค่ะพี่ดอกแก้ว  ลองแต่งดูค่ะ...........
    
    
    ....................(^_^)..............
  • เจ้ามอมแมม

    18 กรกฎาคม 2546 09:02 น. - comment id 154920

    ถ้าขอพรได้
    อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง
  • สดายุ

    18 กรกฎาคม 2546 10:27 น. - comment id 154929

    ริรักในวัยเรียน
    อาจหัตเกรียนหรรษาไกล
    จากเจตน์กิเลสไข
    ที่เยาว์วัยเกินไขว่หา
    
    เป็นรักระหว่างมิตร
    จักประสิทธิ์เป็นศักดา
    เป็นรักแห่งวิทยา
    ปรารถนาแต่งดงาม
    
    อาทรกันฉันท์เพื่อน
    ไม่ลบเลือนไม่เปื้อนทราม
    เกื้อกูลประกอบตาม
    จักรุ่งรามไม่รวดโรย
    
  • ใจปลายทาง

    18 กรกฎาคม 2546 10:35 น. - comment id 154930

    ขอบคุณค่ะพี่มอมแมม  ถ้ากลับไปเป็นเด็กได้ก็ดีนะค่ะ เด็ก ๆ เรียน-เล่นสนุกๆไปวันๆๆ
    แต่เมื่อโตขึ้นมีเรื่องให้คิดมากมาย
    
    ขอบคุณพี่มอมแมมค่ะ
  • ใจปลายทาง

    18 กรกฎาคม 2546 10:37 น. - comment id 154931

    
    ....สวัสดีค่ะพี่สดายุ ขอบคุณสำหรับคำกลอนค่ะ
    สอนใจได้ดีมากค่ะ 
    ขอบคุณค่ะ
  • วิจิตร

    18 กรกฎาคม 2546 15:38 น. - comment id 155000

    *วันนี้ผมทำงานส่งอาจารย์ไม่ทันครับผม...  เช็งงงงงงงงง....*
    
    *คุณใจปลายๆทางครับคิดถึงผมไหมครับผมไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ...  คิดถึงไทยโพ เอ็มนะครับแต่งานเยอะมากๆครับ... เซ็งงงง..ครับ*
  • ใจปลายทาง

    18 กรกฎาคม 2546 20:45 น. - comment id 155053

    .....สวัสดีค่ะคุณวิจิตร คุณหายไปนานเกือบลืมแล้วนะค่ะ ทีหลังอย่าหายหน้าไปนานนักนะค่ะ 
    เพื่อนๆๆจะลืมชื่อแล้วละค่ะ
    
    ขอบคุณที่เข้ามาทักทายค่ะ 
    คิดถึงเจ๊าค่ะ
  • ชัยชนะ

    18 กรกฎาคม 2546 21:15 น. - comment id 155065

    (ก็อยากจะบอกว่าเศร้ากับเรื่องราวที่ได้อ่าน ขออย่าให้ใครเลือกทางเดินสุดท้ายแบบนี้อีกเลย)
    ประกาศนียบัตรที่ได้ใบมรณะ
    ประจักษ์ว่าเป็นบทเรียนค่าสูงใหญ่
    ความถูกผิดเมื่อถึงฆาตให้อภัย
    ผู้ร้องให้เสียน้ำตาคือครอบครัว
    
  • ใจปลายทาง

    18 กรกฎาคม 2546 21:34 น. - comment id 155073

    เย้ๆๆ พี่ชัยมาแล้วเหรอ คิดว่าจะไม่มาซะแล้วค่ะ
    
    กลอนพี่อ่านแล้วเศร้าใจค่ะ
    
    ขอบคุณค่ะพี่ชัย
  • มาดามมด

    31 กรกฎาคม 2546 12:15 น. - comment id 157655

    ได้อ่านแล้ว  ไพเราะมาก
  • ใจปลายทาง

    1 สิงหาคม 2546 09:15 น. - comment id 157890

    
    ......ขอบคุณค่ะมาดามมดค่ะ
  • หนูเอง Freedom-of-dead@hotmail.com

    10 กุมภาพันธ์ 2551 18:02 น. - comment id 262616

    เพราะมาก เข้าก่าผมเลย หุหุ ขาดคนรัก ก็สบายไปอีกอย่าง แต่มีก็ดอีกอย่าง หุหุ เพราะมากๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน