ก่อนนั้นเคยมีคนให้คิดถึง แต่เมื่อดึงหัวใจกลับคืนที่ ความเหงาจึงเพิ่มพูนคูณทวี เพราะไม่มีใครสักคนคอยห่วงใย ฉันก็รู้ตอนนี้เธออกหัก เพราะความรักที่เคยมีมาห่างหาย จำเอาไว้จากวันนี้เป็นต้นไป จงเข้มแข็งแล้วก้าวไปเพียงลำพัง อยากให้เธอทำเพื่อฉันสักนิด แม้วันนี้ยังติดกับความผิดหวัง แต่อยากให้ความรักของฉันเป็นพลัง ให้ฉุดรั้งเธอก้าวเดินต่อไป
4 กรกฎาคม 2546 19:45 น. - comment id 151660
น้องแก้วค่ะ... พี่เรน..แวะมา..ชื่นชม..นะคะ..
4 กรกฎาคม 2546 22:42 น. - comment id 151724
อยากให้รักเป็นแรงช่วนผลักดัน ลืมความหลังที่โศกศัลย์ลืมมันเสีย หากความรักครั้งเก่าทำเธอเพลีย ฉันจะคลอเคลียให้เธอพักบ้างสักครา... ............................................................... :)
4 กรกฎาคม 2546 23:38 น. - comment id 151771
คิดถึงพี่แก้วจัง ฝากความห่วงใยในสายลม ฝากห่มผ้าห่มในความหนาว ฝากบอกรักเธอผ่านแสงดาว ฝากบอกสาวคนนั้นว่ารักเธอ อิอิ
5 กรกฎาคม 2546 14:57 น. - comment id 151891
รับไว้แล้วความห่วงใยในสายลม รับไว้แล้วผ้าห่มที่คลายหนาว ได้ยินแล้วคำว่ารักผ่านแสงดาว แม้กายหนาวแต่ใจอุ่นไอรักเธอ .............อิอิ............... กลับมาต่อกลอนกับลมแล้วจ้า ขอบคุณพี่เรน และ ฟองอากาศที่มาให้กำลังใจ ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกันค่ะ
5 กรกฎาคม 2546 16:55 น. - comment id 151919
คิดถึงน้องแก้ว หายไปนานเลยนะ
6 กรกฎาคม 2546 14:46 น. - comment id 152200
รับความคิดถึงไว้ในห้วงหัวใจค่ะ
8 กรกฎาคม 2546 09:48 น. - comment id 152674
ความอกหัก เคียงคู่ ความผิดหวัง เป็นพลัง ให้ก้าวไป อย่างเข้มแข็ง สู้ไปเถิด เดินต่อไป อย่าอ่อนแรง คงพบแสงสว่างงดงามตา