ในวันที่ฟ้าหม่น.. และฝนตกหนักพร่างพราย ไม่มีน้ำตาจะร้องไห้..แปลกไหมใจมันไม่ลืม ถึงวันที่ฟ้าสีเทา... วันที่ใจเหงายังปลื้ม ลืมไม่ได้..ก็ไม่ต้องลืม คงไม่ต้องฝืนใช่ไหม..ใจ ถึงวันที่ฟ้าสีฟ้า... วันที่ฝนซาฟ้าใส ไม่ลืมหรอกนะแต่จะทำใจ เป็นเพื่อนก็ได้..(สะใจมั๊ยคุณ)