@..ทรามวัย

อัลมิตรา

 
One shade the more, one ray the less, 
Had half impaired the nameless grace 
Which waves in every raven tress, 
Or softly lightens oer her face; 
Where thoughts serenely sweet express 
How pure, how dear their dwelling-place  

...อรชรแม่อ้อนแอ้น.......................นกนางแอ่นยังอายงาม 
เลื่อมรับกับแสงวาม-.......................วับข่มข้ามอาภรณ์พรรณ 
เปรียบปีกประกายเกิน....................คราวดำเนินเพลินจำนรร 
พร่างแพร้วแน่วเฉิดฉันท์.................เกษมสันต์ครั้นเมียงมอง ฯ 
...คราวที่ราศีหาย...........................สองเนตรฉายประกายกรอง 
พลันแจ้งกลบกลืนผอง....................ที่ลางรองให้เรื่อเรือง 
ฉัพพรรณรังสี...............................ยอนวลที่งดงามเนือง 
นุชน้องต้องชำเลือง........................ดุจฝันเฟื่องใฝ่เคียงครัน ฯ 
...เลื่อมพรายหมายครองที่...............โปรดปราณีนะมิ่งขวัญ 
พริ้มพักตร์เพี้ยงเพ็ญจันทร์..............วิลาวัลย์แม่กัลยา 
งามนี้เปรียบกาพย์เปรย...................แล้วลงเอยเผยพจนา 
เสกสรรค์วรรณกรรมว่า....................เทพธิดาฤๅเทียบเทียม ฯ