ทุกคราวครั้งที่หยิบจดหมายเก่า ๆ ฉันเผลอหยิบขึ้นมาอ่านตอนเหงา ๆ........กลับร้องไห้ สิ่งที่เธอเขียนคือบอกลาเลิกร้องกันไป นานเท่าไรฉันเหลือบมองข้อความข้างบน นานแล้วนะ ที่เธอทิ้งฉันไป...ให้ฉันไปพ้นพ้น ทำราวกับว่าฉันไม่ได้เป็นคน ฉันกลับต้องมานั่งทน..............อ่านฆ่าเวลา ฉันคงไม่ได้เห็นหน้าเธออีก...แม้เพียงครั้ง แต่ฉันยังรักเธอ.....พร่ำเพ้อห่วงหา เธอจากไปไม่มีแม้รอยน้ำตา ไม่มีวันกลับมา......แม้ให้เวลาฉันง้องอน หยิบเศษกระดาษแผ่นนี้มาอีกครั้ง ได้แต่หวังว่าเธอจะได้ยินเสียงฉันออดอ้อน โปรดเถอะ...ให้ฉันฝันถึงเธอบ้างฉันขอวอน ทุกคราวที่จะนอน....ฉันคิดถึงแต่เธอ จดหมายเก่าเก่าขาดขาด ก้อแค่เศษกระกระดาษที่ฉันอ่านอยู่เสมอ อ่านแล้วร้องไห้คิดถึงแต่หน้าเธอ ฉันรัก...พร่ำละเมอ......ทุกค่ำคืน
ปากกาเวทมนตร์ 20 มิ.ย. 2546 21:02 น. - ID 35491 
713
2
0
20 มิถุนายน 2546 21:13 น. - comment id 148468
โห!!. . . ความสามารถเก่งเกินตัวเลยนะจ๊ะเนี่ย ดีใจ อิอิ มีน้องชายเก่ง หุหุ =^____________^=
21 มิถุนายน 2546 11:21 น. - comment id 148573
เพราะดีเนอะ ขอแอบ เอาชื่อ และความรุสึก ไปแต่งกลอน ต่อนะ แล้วไปอ่านนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
