เบื้องบนมองเห็นทุกอย่าง ฟ้ากว้างเห็นใจบางบางที่เหว่ว้า อาจจะจริงที่เค้าบอกว่าสวรรค์มีตา น่าเสียดายที่คนเข้าใจอย่างฟ้า ไม่อาจพูดจา...เหมือนใคร ใคร รับรู้ รับฟัง ตลอดมา ทุกคราวที่อ่อนล้าฉันก็กล้าที่จะร้องไห้ ปล่อยความรู้สึกไปกับฟ้าแม้รู้ว่าห่างไกล มันก็ไม่ต่างอะไรกับพื้นดินที่ยืนอยู่อย่างไม่มีใครสักคน ที่มีเหลือคือดวงจิตและวิญญาณ กับห้วงหนึ่งแห่งความร้าวรานในความรักที่สับสน ฟ้าจ๋าฟ้า....ฉันเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาหนึ่งคน ที่ต้องการคว้าค้นว่ารักแท้นั้นคืออะไร ในคำรักมีความรักอยู่หรือเปล่า เพียงบอกเล่าถึงความอาทรที่อ่อนไหว ฉันยังเสียน้ำตาเมื่อรักที่มีค่าต้องจบไป เหตุใดใจบางใจจึงมองว่าไร้ความหมายไม่อยากจำ เหนื่อยเหลือเกินหัวใจ อีกนานไหมที่ต้องอยู่ในภวังค์แห่งความบอบช้ำ ในความรักสีขาวที่ซ่อนในดวงตาคู่ร้าวสีดำ ยังมี 1 ความทรงจำที่ไม่เคยลบเลือนไปจากใจ เบื้องบนมองเห็นทุกอย่าง แต่ไม่อาจเปิดทางให้เราใกล้กันได้ ฉันยังห่วงหา....คิดถึงเธอจนจับใจ ได้แต่บอกความในฝากฟ้าไปทุกคืนวัน
16 มิถุนายน 2546 13:42 น. - comment id 147418
เบื้องบนมองเห็นทุกอย่าง เห็นความอ้างว้างของใครคนหนึ่ง เห็นความห่วงหาและอาทร จากฉันไปสู่กลางใจเธอ แต่เบื้องบนมิอาจเอื้อนเอ่ย หรือเฉลยบางสิ่งให้เธอรู้ อยากให้เธอคิดและมองดู พร้อมกับรับรู้ด้วยหัวใจเธอเอง
17 มิถุนายน 2546 01:33 น. - comment id 147656
ฟ้าและดาวเฝ้ารับรู้มากเรื่องรัก เหนื่อยใจนักอยากพักนอนก่อนได้ไหม หากฟ้ามีตาสวรรค์คอยเป็นใจ ไม่นานไงคงได้รักพักใจกับคนดีที่รักเธอไปนิรันดร์นะ
21 กรกฎาคม 2546 17:50 น. - comment id 155704
ใครจะมองว่าฉันบ้า ฉันแอบคุยกับฟ้าอยู่ทุกวัน มีท้องฟ้าและโลกเป็นเพื่อนฉัน มันช่วยปลอบฉันให้มีรอยยิ้ม........ ยามเธอมองฟ้าในวันเหงา หากเธอเศร้าไม่มีใครคอยห่วงหา อยากบอกให้รู้ว่าฉันเป็นเพื่อนตลอดเวลา ยามเธอมองฟ้าให้เธอยิ้ม คิดเสียว่าฉันยิ้มให้เธอ........ อิอิ.....คงไม่บ้าไปใช่ไหม...