... เมิน ... สะบั้นสาบาน ณ เบื้องหลัง ทุรนทุราย สิ ประดัง ประดับแทน ทะลักทะลุ ณ ทรวงแกน ณ กลางแก่น หทัยระทมทราม จรดจริต มิ ปวดใจ ชำระชะรอย สะ ไสว เสียให้งาม จะกักจะกด จะเก็บ มิให้ลาม จะบดกราม เสียให้แน่นมิเผยใด อดีตอาดูร ก็ กรุ่นกาล คะนองคนึง จะระราน ดั่งเพลิงไฟ สละสลัก ชลเนตร สิควรไหล ก็ผ่านไป ราวจะไร้จิตวิญญาณ มิสาปมิเสริม มิ เติมแต่ง สะดิ้งแสดง ณ อาวรณ์ กับเหตุการณ์ กะโหลกกะลา ก็กลวง เต็มกบาล สบั้นสาบาน ทั้งยังห่วงเหลือเกิน ...