.....ใครหนอเปรียบ ความรัก ดังผักต้ม แม้รสขม ยังกลับชม ว่าหวานเหลือ พอนานหน่อย ถอยรส กว่าซดเกลือ พอเริ่มเบื่อ ชิมน้ำตาล รสหวานคลาย .....เหมือนสาวหนุ่ม กรุ่มกริ่ม ลิ้มรสรัก ไม่นานนัก รสสวาท ก็ขาดหาย จึงกลุ่มใจ พร้อมรับ ความอับอาย ชายที่หมาย ไม่ได้เหมือน รักเลื่อนลอย .....กินน้ำตา ต่างข้าว วัยสาวหมด แสนรันทด อกร้าว ใจเหงาหงอย ท้องก็โย้ ขึ้นมา ตั้งตาคอย จนเดือนคล้อย ไม่เห็นหน้า เจ้าสามี .....หลงระเริง คารมชาย จนได้เรื่อง คิดขุ่นเคือง แค้นใจ จนได้ที่ หยิบอีโต้ รอรับผัว พ่อตัวดี สิ้นคืนนี้ แม่จะเถือ ไม่เหลือตอฯ.....
แก้ว กรุงเก่า 6 มิ.ย. 2546 00:03 น. - ID 34849 
1406
2
0
6 มิถุนายน 2546 12:23 น. - comment id 143438
ผู้หญิงมักจะเสียเปรียบเสมอนะคะ....
6 มิถุนายน 2546 14:46 น. - comment id 143474
เพราะคารมของชายนั้นร้ายเหลือ พอหลงเชื่อก็ไม่เหลือซึ่งความหมาย พอรักแล้วก็ปล่อยเราเฉาเดี่ยวดาย รักแล้วหน่ายนี่แหละชายร้ายเหลือทน ***แวะมาทักทายนะค่ะ ชอบกลอนบทนี้มากเลย เพราะผู้หญิงไร้เงาเคยคิดจะแต่งเกี่ยวกับน้ำต้มผักค่ะ แต่แต่งไม่สำเร็จ พอมาเจอบทนี้เข้าถูกใจมากเลย เลยขออนุญาตเก็บไว้ในกลอนที่ชอบนะค่ะ
17 มิถุนายน 2546 23:01 น. - comment id 144720
โหดจังค่ะ หยิบอีโต้ รอรับผัว พ่อตัวดี สิ้นคืนนี้ แม่จะเถือ ไม่เหลือตอฯ..... แต่ก็สาแก่ใจดีพิลึก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
