ใจน้อย เหมือนถูกปล่อยให้เผชิญเดินเปลี่ยวเหงา เหมือนจันทร์โศกฉายแสงใสแต่ไร้เงา เหมือนว่าเราเดียวดายตายทั้งเป็น เขาไม่มาสนใจไม่มาถาม ไม่มาตามดูใจไม่มาเห็น ไม่อาทรว่าร้อนผ่าวหรือหนาวเย็น ไม่เหมือนเช่นที่เคยมาน่าฉงน งอนเง้า เมื่อใจเรารอรั้งตั้งแต่ต้น กลับเฉยชาแชเชือนเหมือนเป็นคน ที่อยู่บนคนละข้างรางรถไฟ จะต่างฝ่ายต่างหันกันสองทาง อยู่สองข้างสองยึดถือหรือไฉน จะต่างคนค้นเส้นทางแล้วต่างไป แล้วทำไมต้องริเริ่มเติมคำรัก เมินหมาง เหมือนมีควันขวางคู่เคยรู้จัก เหมือนหมดหวงห่วงใยไม่ทายทัก หรือคลอนรักคลายไมตรีเคยดีกัน ได้เสมอถ้าเธอจะสิ้นสุด ฉันจะหยุดใจหวามหยุดความฝัน ตัดใจในวันนี้ไม่มีวัน คืนสัมพันธภาพสิ้น ยินดี ลา (ม้าก้านกล้วย)
25 พฤษภาคม 2546 21:36 น. - comment id 140439
โอ๋ๆๆๆๆ พี่ม้าฯจ๋า...อย่างอนน๊า @^_^@
25 พฤษภาคม 2546 22:09 น. - comment id 140451
คุณม้าก้านกล้วยเจ้าขา เขียนบทกวีอะไรกันหนอ ยังกะมานั่งอยู่ในใจ ของสเลเตงั้นนี่ เศร้านะคะ..อ่านแล้วเศร้าจังเลย แผลยังไม่ตกสะเก็ดเลยค่ะ นี่ขนาดกินน้ำใบบัวบกทุกวันแล้วนะคะ
25 พฤษภาคม 2546 23:00 น. - comment id 140474
งอนเป็นไง สะกดได้ด้วยรึ น้า ... ฮี่ ๆ .. เจ้าตัวดีมาป่วนแร้วววว... คิดถึงหนูป๊ะ.. ปายบางกอกมาตั้งหลายวัน
26 พฤษภาคม 2546 01:29 น. - comment id 140525
เธอเหมือนดาวพราวดวงห่วงและท้อ เธอหลงรอหลงรักชักไม่ไหว เขามีแล้วมีเล่าดาวรอบใจ เธอหวั่นไหวดาวไหนแน่..ดวงแท้แท้ที่รักจริง!
26 พฤษภาคม 2546 09:32 น. - comment id 140577
พี่แจมมาแย้ว ดีจายจาง เขียนได้โดนใจมาก เป็งงี้เหมือนกาน
26 พฤษภาคม 2546 14:23 น. - comment id 140636
รางรถไฟ สักวัน เราจะยืนฝั่งเดียวกัน และจับมือกันเดินกันไป หวาดเสียวดี .....นี่ละน้อ ความรัก
26 พฤษภาคม 2546 18:48 น. - comment id 140696
อย่างอนนาน ๆ นะ เดี๋ยวเขาเลิกง้อแล้วแหละแล้วจะหนาว งอนนิดงอนหน่อยบ่อย ๆ แต่อย่าให้ยืดยาว ไม่งั้นคนงอนคงต้องหนาวเพราะไม่มีเขามาง้องอน ***แวะมาทักทายค่ะ***
26 พฤษภาคม 2546 22:03 น. - comment id 140735
ชอบมากค่ะ ไพเราะ ............................................. :)