ด้วยรัก...... ดวงดาวจักจึงไล้โลมเลียบโฉมฟ้า ให้แสงพร่าแก่ราตรีที่มืดหม่น ดวงจันทร์จึงจุดสว่างกลางแดนดล โดยไม่บ่นไม่ส่งบิลคิดค่าไฟ ด้วยรัก..... สายลมจึงบ่มพัดพะแพร้วโลก ค่อยบ่ายโบกแผ่เผื่อเอื้อเย็นให้ ทิวพฤกษาชโลมชูลู่กิ่งใบ เปล่า! ลมไม่คิดค่าอากาศเลย ด้วยรัก..... ฝนจึงพักเพียงเรียงสายถ่ายสู่พื้น ให้ชุ่มชื่นคืนชีวาป่าเฉยๆ เอื้อไอฝนให้ต้นไม้ได้งอกเงย ไม่เคยเลยสักครั้งจะหวังใด ด้วยรัก..... ชั้นสุขนักเพียงรู้จักและได้รัก ไม่คิดหนักเหนื่อยสักทีที่ทำให้ เพื่อเธอแล้วล้วนใจจริงอย่างจริงใจ ไม่เป็นไรหากไม่ได้...แม้รักคืน
16 พฤษภาคม 2546 20:52 น. - comment id 138731
ซึ้งครับ ชอบแนวคิด นำเสนอได้เยี่ยมมาก
16 พฤษภาคม 2546 23:50 น. - comment id 138779
เพียงหวัง.......ใจเข้าแทรก แฝงแอบ.......กลางใจนั้น เพ้อฝัน..........ถึงทุกวัน สิ้นหวัง...........ก็ยินดี ขอเพียง.........ใจเธอคิด เฝ้าฝัน............อย่าหน่ายหนี คิดถึง.............สักนาที เพียงนี้............ก็สุขใจ
17 พฤษภาคม 2546 07:06 น. - comment id 138850
ขอบคุณค่ะ....คุณnok_yak และคุณอัลมิตรา รักจึง.....ใหญ่ยิ่งและยิ่งใหญ่ รักจึง...ให้สรรสุขทุกสรรพสิ่ง รักจึง...เปี่ยมศักดิ์ในรักจริง รักจึง...แน่ยิ่ง...ชั้นรักเธอ