สายฝนโปรยลงมาจากฟ้า จากท้องนภาอันกว้างใหญ่ เม็ดฝนกระทบตัวถึงหัวใจ พาให้ร่างลอยล่องไปในภวังค์ ....................................................... ฝนยิ่งตกหนักมากขึ้น หัวใจก็ยิ่งหมดซึ่งความหวัง ว่าวันนี้ที่เธอบอกจะมาให้พลัง แล้วอยู่ความหวังพังทลาย ................................................ เป็นเพราะเจ้าฝนที่ตกหนัก เธอจึงทักว่าอย่าออกไปไหน แล้วนี่จะให้ทำทำอย่างไร นอนฟังเพลงก็ได้..สบายใจดี ............................................... เสียงฝนปนเสียงเพลง บทบรรเลงก็ได้ที่ เสียงฟ้าร้องก้องปฐพี เพียงเท่านี้ก็ยังสุขใจ ยินเสียงเพลงเกี่ยวกับฝน เกี่ยวกับความทุกข์ทนของคนหนึ่ง ที่ห้ามใจเท่าไรก็ไม่หายคิดถึง เพราะรู้ไหมเวลาที่ฝนมา.. รู้ไหมเวลาที่ฟ้ามันร้อง หม่นหมองมันตรอมหัวใจ และนึกถึงวันเก่า-เก่าก็เริ่มท้อ เคยมีคนที่ฉันเฝ้ารอ...แต่แล้วเธอก็จากไป ...................................................... ก็ฉันคิดถึง..เมื่อคิดถึง ไม่รู้จะทำเช่นไร... ให้เธอได้ยินเสียงหัวใจ.... ที่นานเท่าไหร่..ก็ไม่หยุดร้องเสียที... ....................................................
1 พฤษภาคม 2546 17:33 น. - comment id 133968
คิดถึงคิดถึงคิดถึง จึงมาคอยนั่งมองเธอทุกวัน หลังสายฝนโปรยปรายจากบนฟ้านั่น อยากจะเห็นรุ้งสวรรค์ที่ฟ้าไกล
1 พฤษภาคม 2546 18:14 น. - comment id 133996
ฝนตก ใจก็หล่นหาย ไปกับสายฝน
7 พฤษภาคม 2546 16:15 น. - comment id 136161
เพียงสายฝนที่หล่นร่วง แต่น้ำตาแห่งความหวงห่วง ไม่เคยเหือดแห้งหาย จะกลัวไปใย...เมื่อความคิดถึงไม่ได้ทำร้ายใคร ความสุขอยู่ไม่ไกลไม่ไกลเพราะมันอยู่ที่นี่...ที่ใจเราเอง ^___^ เหมือนเป็นของคู่กันไปแล้วละ เมื่อฝนตกมาพร้อมกับความคิดถึง คิดถึงใคร ก็ไม่สำคัญ ขอแค่เธอมีความสุขในความคิดถึงนั้น ฉันก็พอใจ ด้วยความห่วงใยจ๊ะ