ยามฝนมาฟ้าหม่นจนใจหลับ ยินสดับเสียงหัวใจกลางสายฝน เย็นยะเยียบเปรียบอ้างว้างกลางหมู่ชน เหงาระคนปนคิดถึงจึงเขียนมา ห่างไกลกันเหมือนกรรไกรมีไว้ตัด รักรึงรัดเคยมัดใจให้ห่วงหา จำต้องพรากจากกันไปด้วยไกลตา คำสัญญาคงไร้ค่าถ้าห่างไกล ใช่ว่าขาดเธอไปโลกไร้ค่า แต่มีเธอโลกกลับมาเป็นแจ่มใส ใช่ห่างเธอแล้วจะเพ้อจนขาดใจ แต่มีเธออยู่ใกล้ๆใจเต้นแรง โอ้เธอจ๋ารู้บ้างไหมใจดวงหนึ่ง ได้ทราบซึ้งเช่นดอกไม้ได้รับแสง ได้เจือจานด้วยน้ำหวานผ่านแมลง ไม่เคลือบแคลงสงสัยในรักเธอ โบราณว่าเมื่อรักนักก็มักหน่าย แต่รัก----พี่มีให้ไม่หน่ายแหนง ความคิดถึงคะนึงหายังรุนแรง ฝากความหวานผ่านแมลงไปให้เธอ
24 เมษายน 2546 16:24 น. - comment id 130863
คนที่ชอบคนรักจริงยังมีเยอะ แต่เธอเจอะกับคนลวงคอยห่วงหา เอาแหละนะต่อแต่นี้อย่ามัวเสียเวลา ลองค้นหาเผื่อว่าอาจจะเจอเธอตัวจริง ***ขอแจมด้วยคน และเป็นกำลังใจให้นะ จะบอกว่าอกหักนะดีกว่ารักไม่เป็นหน่อยหนึ่งนะ***
24 เมษายน 2546 17:44 น. - comment id 130900
กลอนหาวนจริงนิ มีแจม รักเธอเสมอแม้เธอไม่เห็นค่า รักเธอเปรียบใจว่าความฝัน แม้แจ้งมาหาไม่พบสบกัน ขอหมายมั่นคืนนี้มีฝันอีกคลา แด่ผู้มีรักในใจเปรี่ยมหังนิ
24 เมษายน 2546 20:17 น. - comment id 130938
..........ผมไม่เกี่ยวกระเจี๊ยวยังเล็ก....
24 เมษายน 2546 23:44 น. - comment id 131010
บางที.. ความรักก็เข้าใจยากเนอะ
25 เมษายน 2546 07:26 น. - comment id 131082
:)
25 เมษายน 2546 10:59 น. - comment id 131139
ขอบคุณครับ