ให้เธอจำ

ไผ่ม่วง

ไม่ได้เป็นมากกว่าทรายบนชายหาด
คลื่นซัดสาดโถมทับแล้วลับหาย
เมื่อเธอมองจึงไม่เห็นความต่างไป
เลยอยากเป็นเม็ดที่ปลิวใส่ตาเธอ
   
   เมื่อเธอผ่านคำหวานรักมานักแล้ว
ลองเจอแนวแสบสันต์ดูบ้างไหม
เป็นคนดีเธอไม่จำไม่เป็นไร
ขอแสบไว้ให้เธอจำก็ยังดี				
comments powered by Disqus
  • smiley Face

    19 เมษายน 2546 13:04 น. - comment id 128274

    จำแล้วลืมจำไมให้เปลืองหมอง
    จำแล้วสมองไม่อยากจำไม่อยากขืน
    แต่ถ้าหากใจจำแล้วไม่อยากลืม
    ก็ไม่ฝืนอยากจำก็จำไป

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน