เธอเหนื่อยบ้างไหม เฝ้ามองดาวแสนไกล บนฟ้านั้น ตะเกียดตะกายไขว่คว้า โหยหาแต่มัน ผลตอบแทนคือความไหวหวั่น ในหัวใจ แค่อยากให้เธอได้รับรู้ บนผืนดินยังมีฉันอยู่ ไม่ไปไหน เงยหน้ามองแต่ดาว จนหนาวหัวใจ ดาวอยู่สูงเกินไปไหม ที่เธอจะเอื้อมมา วันนี้ เห็นเธอแสนเหนื่อย ปล่อยใจวิ่งตามดาวอยู่เรื่อย อย่างไร้ค่า เจ็บลึก ปวดร้าว เหน็บหนาว กับที่ผ่านมา เห็นฉันไหม หนึ่งคนที่เธอมองผ่านสายตา ลองก้มลงมองมาสิเธอ
3 เมษายน 2546 22:01 น. - comment id 121910
ไมถึงจะเอาใหม่อ๊ะ แค่นี้ก็ดีแล้วอ๊ะจ้า อิอิ
3 เมษายน 2546 22:05 น. - comment id 121913
ดีแล้วนี่นา อิอิ
3 เมษายน 2546 22:45 น. - comment id 121929
อื้อ....เจ็บๆ รู้แล้ว..............
3 เมษายน 2546 23:08 น. - comment id 121938
จ้ะ ๆ แล้วจะปฏิบัติตามอย่างไร้เงื่อนไข
3 เมษายน 2546 23:34 น. - comment id 121951
กลอนเพราะมาก ชื่นชมครับ เอ ที่เขามองผ่านอาจไม่มีอะไรสะดุด ตา มั้ง
4 เมษายน 2546 00:31 น. - comment id 121990
เพราะจัง ชอบอ่ะน้องพิม =^______^=
4 เมษายน 2546 13:35 น. - comment id 122165
เพราะ ๆ ถูกใจจังค่ะ --- ขอเก็บไว้นะคะ ----
4 เมษายน 2546 14:13 น. - comment id 122187
อ่า เค้ามองของสูงอย่างน๊านก็ดีแล้ว ช่างเค้าเหอะ หุหุ ปายให้เค้าเสียเวลาก้มเปล่าๆ เอิ้กๆ
4 เมษายน 2546 14:50 น. - comment id 122191
สักวันเค้าก็ต้องเมื่อยคอ และมองเห็นเราสักวัน (ถ้าดาวไม่ตกลงมาสะก่อนนะ)
4 เมษายน 2546 14:59 น. - comment id 122193
...เรามองเค้าอย่างเดียว..ก็สุขเกินพอแล้ว (เนอะ)
4 เมษายน 2546 19:39 น. - comment id 122281
ส่วนเราสิต้องเงยไป เพราะเขาอยู่บนฟ้า
8 เมษายน 2546 15:49 น. - comment id 123887
ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ หิหิ คิกๆๆๆๆ แหม น้องปลาทู ไม่ได้ให้กำลังใจกันเลยนะ ทะเลใจค่ะ เอาไปเลยค่ะ อนุญาต นานๆจะมีคนเก็บของลูกเป็ดซะที หุหุ