ฉันไม่อาจเป็นคนที่เธอรัก หัวใจจึงถูกไสผลักให้ออกห่าง เธอมีความคิดและกำลังก้าวเดินชีวิตตามเส้นทาง ฉันคือความเปล่าว่าง..ที่ไม่ได้ถูกวางไว้บนทางของเธอ ฉันไม่อาจเป็นคนของความฝัน นับจากนี้จึงคือวันที่ชีวิตของฉันทำได้แค่พร่ำเพ้อ มองแสงตะวันล้า..มีเพียงสีน้ำตาที่พร่าเบลอ เบือนหน้าหลบตาเธอ.. จะจากไปในภาพของคนเข้มแข็งเสมอ..แม้หัวใจแหลกราน
24 มีนาคม 2546 01:02 น. - comment id 118101
ฉันไม่อาจเป็นอะไรในชีวิตเธอทั้งนั้น หากเธอยังไม่เต็มใจ
24 มีนาคม 2546 01:16 น. - comment id 118105
ดีจัง. . . ช่วยกันแต่ง กลอนเลยออกมาเพราะอ่ะ =^____^=
24 มีนาคม 2546 07:29 น. - comment id 118134
ขอแจมด้วยคนครับ สามัคคีคือพลัง.....สร้างสรร สองแรงแข็งขัน.... สรรสร้างกวีกานท์...
24 มีนาคม 2546 08:12 น. - comment id 118145
เรนอิจฉา..แล้วดิค่ะ...
24 มีนาคม 2546 12:20 น. - comment id 118213
หัวใจ ประสานตังหาก มิใช่หัวใจแรกราน...ขึ้นหัวข้อผิด ประท้วงงงงง อิอิ
24 มีนาคม 2546 17:49 น. - comment id 118292
อ่ะโห พี่นุ้ย อย่างงี้ไม่เรียกตันหรอกค่ะ อิอิ เก่งกานจัง ทั้งพี่นุ้ย ทั้งพี่หวาน ^___^ เพราะๆมากจ้า ชอบ
24 มีนาคม 2546 21:50 น. - comment id 118383
อิจฉา the duet จริงๆเลยอ่า อิอิ
25 มีนาคม 2546 11:58 น. - comment id 118576
อ่ะโหๆๆๆๆๆ
27 สิงหาคม 2546 14:43 น. - comment id 144948
แวะมาค่ะ