๏ ละลอกหมอกกลอกเกลียวเกี้ยวกระหวัด ไล้ระบัดใบไม้ในไพรสัณฑ์ ละมุนแสงแรงฉายพรายตะวัน ด้วยม่านควันคลุมไว้มิให้พาน เพชรน้ำค้างวางไว้บนใบหญ้า สะท้อนมาแม้นสีมณีฉาน แววรุ้งฉาบอาบสิ้นแผ่นดินดาน เพียงสถานเทพสถิตพิจิตรชม พี่เดินดูหมู่ไม้ในยามเช้า เมื่อห่างเจ้าใจสะอื้นเพราะขื่นขม ฟ้าอรุณขุ่นไข้ใจระทม ภาพภิรมย์มิพาชื่นระรื่นใจ ละลอกหมอกกลอกเกลียวเกี้ยวกระหวัด เพียงสัมผัสพี่พรอดกอดไฉน จึงรางเลือนเหมือนจะชืดจางจืดไป ด้วยม่านไอหมอกอับให้ดับลง เพชรน้ำค้างวางไว้บนใบหญ้า งามจับตาตรึงจิตพิศวง เพียงฟ้าแจ้งแสงตะวันก็พลันปลง ไม่ยืนยงอย่างจิตคิดถึงเธอ ๚ ๛
วฤก 22 มี.ค. 2546 18:52 น. - ID 31083 
674
5
0
22 มีนาคม 2546 19:07 น. - comment id 117584
อรุณรุ่งตะวันฉายส่องแสงกล้า น้ำค้างลาเลือนลับเหือดแห้งหาย ยามเช้าอาจกระชากโศกให้หทัย หากมลายรักจากอกอุ่นพี่เอย
22 มีนาคม 2546 19:50 น. - comment id 117588
มั่นคง ๆ
22 มีนาคม 2546 20:09 น. - comment id 117594
หน้าส่วนตัว
อรุณรุ่ง..มุ่งไกล..ไปเดินป่า.
มีแว่นตา..สะพายเป้.เตร่นอกเมือง..
อยากไปไกล..ใจจด..หมดสิ้นเปลือง
ทิ้งเรื่องราว..ร้าวฉานนน..ผ่านวันวาน...
โห้ยย!!..
เรน..ขอโทษ...
แบบว่า.. พยายามแล้วนะค่ะ..เนี่ย!!
เรน..ขออนุญาต...
22 มีนาคม 2546 22:46 น. - comment id 117679
เพียงหนึ่งใจที่มีอยู่อยากกู่ร้อง ตะโกนก้องระบายเครียดที่เบียดบด โอ้ว่าเรา..เศร้าจริงเหวย..เฮ้ย..รันทด อีกกี่วันจะปลอดปลดหมดสิ้นกัน
23 มีนาคม 2546 20:41 น. - comment id 117980
เพชรน้ำค้าง วางไว้ บนใบหญ้า คล้ายแววตา นวลนาง ไม่จางหาย เฝ้าครวญคิด จิตร้าวรอน มิคลอนคลาย ตราบชีพวาย สายสัมพันธ์ มั่นในเธอ...ฯ ขออนุญาตแจมนะคะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
