ยามอ้างว้างขาดใครให้คิดถึง ใยหนอจึงเงียบเหงา...เศร้า...หวั่นไหว สายลมพริ้วพัดผ่านสะท้านฤทัย หรือเจ้าไร้ทิศทาง....อย่างเช่นเรา
16 มีนาคม 2546 22:11 น. - comment id 115455
**อย่าหลงคารม.. ลม เพลินเลยล่ะ** *****ยินดีต้อนรับ..และ..ยินดีเป็นพี่สาวให้น้องคนเก่งค่ะ..
17 มีนาคม 2546 01:21 น. - comment id 115494
ลมพัดพาอีกหน...ดั้นด้นต่อ คะนึงหนอใครเล่า...จะเข้าใจ ช่วยปลอบโยนในวัน...ที่หวั่นไหว พยุงกายช้ำล้า...ด้วยว่าถูกรถชนเมื่อวาน เลยไม่มีใครสนใจอ๊ะ หนีกันหมดเลย
17 มีนาคม 2546 13:53 น. - comment id 115600
อย่าเหงามากนะคะ อย่างน้อยก็มีน้องอีกคนหนึ่งที่อยู่เป็นเพื่อน...
17 มีนาคม 2546 16:53 น. - comment id 115645
ลมพัดพา มาจากไหน ใครเล่ารู้ ลมยังอยู่ เคียงเรา ใครเราเห็น แต่ทั้งหมด ที่สุดแล้ว ที่มันเป็น เราไม่เห็น แต่เย็นใจที่ได้เจอ
17 มีนาคม 2546 19:01 น. - comment id 115715
อ่าาาาา....เศร้าจังเลย.... เป็นกำลังใจให้ครับ