การกระทำและความรู้สึกของเธอมันแตกต่างกัน.. หัวใจของฉันจึงทำได้แต่ไหวหวั่นอยู่อย่างนี้... เพราะไม่มั่นใจในความรักที่เธอมี.. ไม่รู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่นะคนดี...ช่วยบอกกันตรงนี้ให้มั่นใจ.. เพราะเธอรักแต่ฉันไม่รับรู้ว่าเธอรัก สิ่งเดียวที่ฉันได้รู้จักจึงเป็นความปวดร้าวไหว เธอ...มีเพียงสายตาที่บ่งบอกถึงความในใจ.. แต่ทุกคำพูดที่เป็นไป..ก็ขยันทำร้ายหัวใจกันเหลือเกิน.. ฉันจึงไม่รู้ตัวว่าต้องก้าวไปทางไหนดี... บนความปวดร้าวที่ฉันมี..ยืนเคว้งคว้างอยู่บนความห่างเหิน.. สับสน ในหัวใจ..เรี่ยวแรงไม่มีพอที่จะก้าวเดิน.. พอเถอะนะ ทิ้งความหมางเมิน..แล้วร่วมกันเผชิญกับความเป็นจริง.... ------------------------------------------------------ วันนี้...ไม่สบาย.. เรี่ยวแรงที่ไม่มีอยู่แล้ว... กลับไม่มีหนักขึ้นไปอีก.. เมื่อเธอบอกว่าไม่ได้รักกัน.. รู้มั้ย?? ว่าเธอกำลังทำร้ายจิตใจกันอย่างรุนแรง แต่ฉันรู้ ... ว่าเธอรักฉัน.. ทำไม เธอถึงต้องทำร้ายจิตใจฉัน แสดงว่าไม่รักฉัน.. ทั้งที่ความจริงในหัวใจ.. เธอไม่ได้คิดอย่างนั้น... ทำไปเพื่ออะไร อย่างนั้นเหรอคนดี...
6 มีนาคม 2546 22:23 น. - comment id 112609
..คงบอกได้เพียง ..ให้เข้มแข็งไว้ อย่าเป็นคนบั่นทอนกำลังใจของตัวเองเด็ดขาด ..ความเป็นจริง ถ้าเรายอมรับมันได้เร็วเท่าไหร่ เราก็จะยิ่งเข้าใจและปรับบางสิ่งบางอย่างได้เร็วขึ้น .. การไม่ฝืน..ให้เจ็บใจ แม้จะหมายถึงการต้องสูญเสียอะไรไป แต่สิ่งที่จะได้กลับมา .. .. มันอาจจะมีค่ามากกว่า การมีใครแล้วต้องปวดใจนะ .. ความจริง ไม่เคยทำร้ายใครนาน ๆ หรอก เชื่อผมสิ ส่งกำลังใจไปให้แล้วล่ะ ^__^
6 มีนาคม 2546 23:12 น. - comment id 112613
เหมือนว่าจะได้รับแล้วนะคะ.. ^____^
7 มีนาคม 2546 00:08 น. - comment id 112632
เอ้ย!! เริ่มชินชา กับความเจ็บของตัวเอง
7 มีนาคม 2546 16:59 น. - comment id 112755
มา..ยื่นมือส่งมาทางนี้ ยังคงมี..ความอบอุ่นเสมอ หันหา..อย่างไรก็ได้เจอ ยังเป็นเพื่อนที่ดีให้เธอ..เหมือนเดิม
7 มีนาคม 2546 22:28 น. - comment id 112817
คงจะถูกคาถามหาระรวย จึงงงงวยเดินต่อก็ไม่ไหว ต้องซวนซบหลบระงับกับอกใคร ฟื้นเมื่อไหร่บอกด้วยจะช่วยเชียร์