ช่วงเวลาของฉันเหมือนหยุดลง สงสัยคงเพราะเห็นภาพที่บาดใจ ภาพที่เห็นทำให้ฉันหวั่นไหว เห็นภาพเธอไปกับใครที่ดีกว่า หากไม่รักก็ไม่ว่าขอแค่บอก อย่ามาหลอกว่ารักกันนักหนา แล้วซี่งที่เธอทำตลอดมา ปรากฏว่าเป็นอะไรที่ผ่านมา ต่อจากนี้ฉันไม่ขอรู้จักเธอ ที่เคยรักเสมอที่สูงค่า ต่อจากนี้ทุกๆสิ่งที่ผ่านมา ไม่มีค่าสำหรับฉันอีกต่อไป เธอจะไปรักกับใครก็เชิญ แต่อย่าเหินกลับมาอีกได้มั๊ย แค่เธอทำแบบนี้ก็เจ็บปวดใจ ขอให้ไปอย่างมีสุจไร้ทุกข์เอย
6 มีนาคม 2546 13:52 น. - comment id 112508
อืม.....นะ ถ้าเขาเป็นอย่างที่ลุกจังเขียนน้า~ เราก็ไม่รู้จักเขาจริงๆ มั่ยชั่ยเหรอ เขา.....คนที่เราเคยรู้จักน่าจะเป็นอีกคนหนึ่งไปเลย ในสายตาของลุกจังตอนนี้นะ~
6 มีนาคม 2546 19:21 น. - comment id 112578
ขอบคุณครับสำหรับบทกลอนอันแสนหวานแต่งได้เยี่ยมมากเลย ชอบกลอนของคูณจริงๆนะครับ และจะรับไปพิจารณา
6 มีนาคม 2546 22:31 น. - comment id 112610
อ่ะคะ ขอบคุณ คุณบัวน้ำเงิน นะคะ ที่เข้ามาอ่านกลอนของ Look Out ตลอดเลย ขอบคุณ คุณ dark brother ด้วยนะคะ