ดูปฏิทินที่เปื้อนรอยปากกา นับจากวันที่เราลา เธอรู้ไหมว่ามันนานแค่ไหน ชีวิตเปลี่ยนวัน แต่รอยขีดฆ่าเหล่านั้นไม่เคยเปลี่ยนหัวใจ วันสุดท้ายที่รู้สึกว่ายืนอยู่ได้ คือวันที่เธอลา หากไดอารี่จะบอกการเดินทางของใครหนึ่งคน วันเดือนปีที่เขียนไว้ตรงมุมซ้ายด้านบนคงไร้ค่า นับจากวันที่เธอไป ไดอารี่หน้าสุดท้ายยังเปื้อนน้ำตา ชีวิตเหมือนถูกหยุดเวลา คำสุดท้ายของไดอารี่หนึ่งหน้าคือ เธอหมดใจ ทุกจังหวะของลมหายใจ ยังคว้าไขว่ให้เธอกลับมา ฉันเติบโตไปพร้อมเวลา และหัวใจเหมือนเข็มนาฬิกาที่หยุดเคลื่อนไหว กลับมาเถิดคนดี หากฉันคนนี้ต้องก้าวเดินต่อไป กลับมาเป็นแรงของหัวใจ ฉันกลัวไดอารี่หน้าใหม่ยังเปื้อนน้ำตา
27 กุมภาพันธ์ 2546 23:04 น. - comment id 111073
เพราะมากๆ.......... เมื่อเธอไปแล้วคงจะไม่มีทางกลับ วันคืนลาลับ คงไม่มีทางย้อนมาหา.. ปล่อยให้น้ำตาไหลไปเถอะ ... เพื่อลบล้างวันเวลา ปล่อยให้ตัวเองลืมคนไม่มีค่า ที่ทำร้ายจิตใจกัน.. -------------------------- เอาใจช่วยนะคะ
28 กุมภาพันธ์ 2546 05:53 น. - comment id 111104
แคร์ค่ะ... ยังอ่อนหวาน...เหมือนเดิม.. ..เรนชอบจังค่ะ...
28 กุมภาพันธ์ 2546 12:15 น. - comment id 111131
ฮือ ฮือ ฮือ อยากจะร้องไห้ ...........เวลา 1 นาที ช่างมีค่าเหลือเกิน .....................
28 กุมภาพันธ์ 2546 12:15 น. - comment id 111132
ขอบคุณค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2546 18:15 น. - comment id 111216
สมุดบันทึกเกี่ยวกับเธอ... ตอนนี้มอดปลวก...กัดกินไปหมดแล้ว... เหลือแค่คราบน้ำลายที่ไม่ใสแจ๋ว.... และคราบรอยน้ำตา...ที่เปื้อนตั้งแต่หน้าแรกถึงหน้าสุดท้าย ที่มันยังเหลืออยู่เพราะมอดปลวกกินไม่ได้... ....พอแค่นี้ล่ะพวก...เค็มว่ะ...(มอดบ่น) เหมือนใจฉัน...ที่มอดแห่งกาลเวลาไม่สามารถแทะกินได้.... ......
28 กุมภาพันธ์ 2546 18:24 น. - comment id 111222
เศร้าแหะ นักเลงกลอนเปล่า แต่งกลอนเพราะจาง อิอิ
28 กุมภาพันธ์ 2546 18:32 น. - comment id 111228
สมุดบันทึกก็ยังเป็นเล่มเก่า คนแล้วคนเล่า..ผ่านความทรงจำหวามไหว สมุดบันทึก..สำหรับเรื่องราวในใจ หายไปไหน..หายไปไหน..ใครเก็บได้ช่วยบอกที แหะ ๆ แวะมาแซวคนเก่งค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2546 19:31 น. - comment id 111255
อยากบอกว่า เพราะมากคับ..(จากใจจริง) คำสวยอ่ะคับ..กินใจคับกินใจ ^_^
28 กุมภาพันธ์ 2546 22:35 น. - comment id 111294
ขอบคุณทุกๆคนมากๆๆๆค่ะ
1 มีนาคม 2546 04:40 น. - comment id 111334
ไดอารี่เล่มนั้น มันยังจะอยู่ในใจ ฉันคนนี้ตลอด มา เพราะมันเป็นเล่นที่ที่เตือนใจของ ผมตลอดมา
1 มีนาคม 2546 11:15 น. - comment id 111350
ไดอารี่ เป็นครั้งหนึ่งของชีวิตที่ต้องมีอีกหลายครั้งค่ะ เอาใจช่วย
1 มีนาคม 2546 17:29 น. - comment id 111420
ชอบมากกกกกกกกกกกกกก เลยค่ะ รู้สึกว่าพิมพ์อ่านกลอนของ ยังแคร์แล้ว โดน ถูกใจมาก พิมพ์ขอนะคะๆๆๆๆๆๆ ยกให้เป็นปรมาจารย์กลอนฝ่ายหญิง(ฝ่ายชายก็พี่ลมอ่ะนะ)
1 มีนาคม 2546 20:20 น. - comment id 111469
อืมเพราะมากนะ อยากมีไดอารี่สักเล่มจังไว้รองรับนำ้ตาน่ะ
1 มีนาคม 2546 20:51 น. - comment id 111483
ขอบคุณจ้ะ ดีใจๆ