หากให้หยุดหัวใจได้ก็จะหยุด จะยื้อยุดฉุดรักของเธอไว้ รักร้าวราวรุ้งร่วงจากห้วงใจ ฤาสิ่งใดจะโหยไห้ไปกว่าร้าง หากให้หยุดหัวใจที่ไหวเต้น แล้วเพียงเห็นยอดชีวาทุกคราสาง จะดับดวงชีวันให้อับปาง เพื่อหยุดรักไม่ไห้ร้างจากดวงใจ หากหายใจอยู่ไปโดยไร้รัก ก็ไม่หวังจะรู้จักการเคลื่อนไหว เธอจากลาเหมือนตะวันได้ดับไป เพราะหัวใจ..ยังหายใจ..ได้ด้วยเธอ ดอกไม้โรยกลีบแล้วไม่กลับบาน รักร้าวราวแหลกรานน้ำตาเอ่อ มิหวังวาดอยู่ต่อไปให้ใครเจอ ฤาอยู่ได้โดยไร้เธอ...นะที่รัก หากเธอจะจากไป...ขอให้เอาลมหายใจของฉันไปด้วย
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม 20 ก.พ. 2546 21:44 น. - ID 29611 
801
3
0
20 กุมภาพันธ์ 2546 22:01 น. - comment id 109905
รักถึงชีวิตเลยน๊ะ.... แสนจะน่านับถือ... ขอประกาศให้โลกลือ... ว่าเธอคือชีวี.... ได้อารมณ์ดี...ครับ
20 กุมภาพันธ์ 2546 22:18 น. - comment id 109907
น่านนนนนนนนนนน.......ก็คนมันรักนี่เนาะ
21 กุมภาพันธ์ 2546 04:47 น. - comment id 109931
ความรักคือความทุกข์นะ โยม ปลงๆซะบ้าง
21 กุมภาพันธ์ 2546 20:36 น. - comment id 110019
หน้าส่วนตัว
โอ้โห...น่าชื่นชมคับน่าชื่นชม
รักยิ่งชีวิตว่างั้นเหอะๆ...
ดีคับดี..ความรักเปนสิ่งที่ดี (มั้ง)
กลอนเพราะคับ..
^_^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
