จันทร์เจ้าขา..จันทร์เอ๋ย..เคยเห็นไหม คนหายใจแต่หัวใจไร้จากร่าง เหม่อมองฟ้าทั้งน้ำตาที่พร่าพราง... ราวจะร้างรอยยิ้มที่พิมพ์ตา.... จันทร์เจ้าขา..ใจแหลกรอน..ที่ซ่อนเร้น.. ยิ่งยากเย็น..จะเค้นถอน..ความรอนล้า... ร้อยพันคำ..นำมาอ้อน..วอนจันทรา.. อีกสักครั้ง..ให้มองหา..พบหน้าคุณ แม้เจ้าจันทร์..จะเงียบงัน..วันยังค่ำ ก็จะไม่..ร้างถ้อยคำ..ตราบโลกหมุน... ให้ฉันบอก..ก่อนดินกลบ..อยากพบคุณ... ตราบโลกหมุน..ฉันรักคุณ..ยิ่งกว่าใคร