เฝ้าหลอกตัวเองอยู่เสมอมาว่าฉันมีเธอ หลอกหัวใจอยู่เสมอว่าเธอยังไม่ไปไหน ทั้งที่จริง ๆ แล้ว เธอจากฉันไปไกลแสนไกล ไปไกลเกินกว่าจะดึงหัวใจกลับมาผูกพัน ในเมื่อความจริงช่างเจ็บปวดเกินจะทนไหว จะฝังตัวเองอยู่ในความฝันบ้างจะเป็นไรเพราะยังมีเธออยู่กับฉัน ไม่ขอตื่นขึ้นมา เพื่อรับรู้ว่าจะต้องไม่มีกัน.. ไม่อยากเจ็บปวด ไม่อยากไหวหวั่น ในวันที่ไม่มีกันและกันอีกต่อไป
7 กุมภาพันธ์ 2546 16:37 น. - comment id 107971
ไม่ขอตื่นขึ้นมา เพื่อรับรู้ว่าจะต้องไม่มีกัน.. ไม่อยากเจ็บปวด ไม่อยากไหวหวั่น. . .. = ชอบ ๆ ๆเข้าถึงอารมณ์มาก ๆ ค่ะ = แต่งกลอนเก่งจัง. . ตั้งแต่อ่านมา เพราะทุกบทเลยนะค่ะ อย่าเพิ่งเบื่อคำชมซะก่อนล่ะ. . .ก็มันเพราะจริง ๆนี่นา จะติดตามต่อไปนะค่ะ. . .ชอบมาก ๆ ค่ะ =^__^=
7 กุมภาพันธ์ 2546 21:30 น. - comment id 108014
เอิ๊กๆๆๆ...ระวังโดนน้องนก ร่ายมนต์คำชมนะ..อิๆๆๆ...กลอนเพราะนะ..( อ้าวว )