ทะเลกับคน

ทะเลสีน้ำเงิน

ในความเป็นทะเล
แปรปรวน รวนเร เป็นร้อยหน
เช่นเดียวกับความเป็นคนของบางคน
ก็ยืนอยู่บนความวกวน และลวงตา
คน...ให้ความรัก ให้ความหวัง
ทะเล...ซัดคลื่นเข้าหาฝั่งอย่างช้าๆ
คลื่นซัดสาด แล้วเลือนลา
คนให้รักมา...แล้วเอาคืน				
comments powered by Disqus
  • พุดพัดชา

    17 กุมภาพันธ์ 2546 00:44 น. - comment id 109329

    เป็นคลื่นในทะเลที่เหว่ว้า
    เป็นน้ำตาดาวพราวพร่างกลางฟ้าหม่น
    เป็นลมรักที่ดายเดียวเปลี่ยวกมล
    เป็นสายฝนปนน้ำตารอท่าเธอ..
    พุดพัดชารักงานงามของคุณมากนะคะ ขอปรบมือด้วยความรักชื่นชมในบทกลอนที่โดนใจจนต้องตามอ่านทุกบทค่ะ..
    ขอเป็นกำลังใจตลอดไปนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน