คืนจันทร์เต็มดวงห่วงเจ้าเหงาจิต โอ้อกคิดครุ่นคนึงใฝ่ถึงหา ดาวพราวแสงแข่งระยิบบนนภา บอกจำนวนอัตราคิดถึงเธอ ใจเดียวดายคล้ายเหงายังหวาดหวั่น หวังจันทร์เจ้าคงไม่แปรผันเปลี่ยนและเผลอ รอคืนวันสองเรามั่นวันพบเจอ จะกอดเธอแนบอกคลายเหงาใจ ในราตรีคืนนี้นอนไม่หลับ นอนนับดาราพาใจไหว ฝืนความจริงแม้จบเจอต้องหวลให้ พร้อมเตรียมไว้น้อมรับต้องเจ็บจำ รู้ตอนนี้รู้สึกดีมีเธอเสมอ อยากให้เธอรับรู้ค่าคำล้ำ สิ่งเดียวดวงวิญญาพร้อมน้อมนำ มีเพียงเธอกับคำมั่นรักขอสัญญา เธอคนเดียวคนแรกที่มอบรัก ไม่อยากจักฟังคำลวงให้กังขา ขอเพียงแก้วฝากใจใกล้กายา จะรักษารักเธอมั่นนิรันดร แม้ชาตินี้อาจไม่ใช่คนเคียงคู่ แต่จะอยู่ดังลมหายใจของเราสอง หากขาดกันชีวิตปราศจากหทัยครอง เหลือเพียงร่างของคนไร้ดวงใจ
31 มกราคม 2546 07:20 น. - comment id 107026
โหยหาได้อารมย์ดีจัง
1 กุมภาพันธ์ 2546 16:01 น. - comment id 107161
ภาพสวยงามมาก...บทกลอนเพราะ..ให้ความรู้สึกได้ดี....ขอชื่นชมผลงานค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2546 08:34 น. - comment id 107196
คืน..ที่มีดาว... ฉันนั่งเฝ้า..คอยเธอ.. แม้ความเหงา..ที่พบเจอ.. ฉันละเมอ..บ่นเพ้อ..เธอหายไป.. อยากขอดาว.. อ้อนขอ.. เธอไปไหน.. โปรด..รับรู้..และเข้าใจ.. ว่า..มีใคร..เฝ้าคอย..อย่างเงียบเหงา.. ... เรน..ขออนุญาต.... แจม..บทกวี..ที่ไพเราะ....นะค่ะ.. ขอบคุณค่ะ..