++เหม่อมอง ดวงดาว เกลื่อนฟ้า สุดตา มีจันทร์ ส่องแสง แม้ว่า จะไม่ ร้อนแรง เท่าแสง สาดส่อง ของตะวัน ++ก็เพียง พอแล้ว เท่านี้ แค่เพียง สาดส่อง ทางให้ฉัน ได้ก้าว เดินไป ในคืนวัน ที่ฉัน รู้สึก อ่อนใจ ++เดินก้าว ไปเพียง ลำพัง เหลียวมอง รอบข้าง ช่างหวั่นไหว ว่างเปล่า ไร้สิ้น ผู้ใด คอยให้ แรงใจ ยามล้มลง *****+++++*****+++++*****+++++*****
18 มกราคม 2546 20:55 น. - comment id 105309
บอกตรงๆเลยครับว่า..ผมเห็นการพัฒนาของ บทกลอนคุณมากขึ้นนะครับ...ถ้าคุณไม่เชื่อลอง นำกลอนบทแรกที่แต่งมาเทียบกับบทนี้ดูก็ได้ ครับ **..ผมไม่รู้นะว่า..ทำไมคุณจะจากที่นี่ไปอีกคน แต่ก็ไม่อยากให้ไปครับ..ผมอ่านกลอนของคุณ มาตั้งแต่แรกๆ แล้วก็ติดตามาตลอด อีกอย่าง เสียดายฝีมือครับ.............. *****...คุณจะบอกพวกเราได้ไหมครับว่าทำไม คุณจะไป.....********** ด้วยความหวังดี ก.ประแสร์ ศิษยาพร
18 มกราคม 2546 21:11 น. - comment id 105312
**..เพื่อนเอ๋ย เพื่อนที่รัก ถ้าเหนื่อยนัก ก็พักผ่อน ก่อนดีกว่า อยากทุกข์ อย่าท้อ ต่อชีวา จงเชิดหน้า ก้าวย่าง อย่างตั้งใจ **..เพื่อนเอ๋ย เพื่อนของฉัน เธออย่าหวั่น ที่จะย่าง หนทางไหน ถึงล้มลง ยากเข็ญ ไม่เป็นไร มีใครใคร ที่ช่วยเธอ เสมอมา *********************************** ด้วยความหวังดี
18 มกราคม 2546 21:11 น. - comment id 105313
**..เพื่อนเอ๋ย เพื่อนที่รัก ถ้าเหนื่อยนัก ก็พักผ่อน ก่อนดีกว่า อย่าทุกข์ อย่าท้อ ต่อชีวา จงเชิดหน้า ก้าวย่าง อย่างตั้งใจ **..เพื่อนเอ๋ย เพื่อนของฉัน เธออย่าหวั่น ที่จะย่าง หนทางไหน ถึงล้มลง ยากเข็ญ ไม่เป็นไร มีใครใคร ที่ช่วยเธอ เสมอมา *********************************** ด้วยความหวังดี
18 มกราคม 2546 21:12 น. - comment id 105314
**..อันที่ 2 พิมพ์ผิด อ่านความเห็นที่ 3 แทนครับ
18 มกราคม 2546 22:01 น. - comment id 105322
ทำไมล่ะค่ะ. . .กลอนบทสุดท้าย ฟังแล้วรู้สึกเหงา ๆ ยังไงไม่รู้ แม่มดน้อยคนนึงล่ะ. .. ที่ติดตามกลอนของคุณน่ะ จริง ๆ นะค่ะ อย่าเพิ่งหนีไปไหนซิค่ะ. . .อยู่สร้างฝันด้วยกันก่อน เป็นกำลังใจให้นะค่ะ. . .. =^__^=
19 มกราคม 2546 05:46 น. - comment id 105339
คนดี.... โลกยังมีความหมาย... อย่าส่ายหัว มาเถอะ ตามมา ... วานอย่ากลัว โลกจะชั่ว หรือว่าดี ... อยู่ที่เรา ( กลอนบทนี้ได้มาจากในพันธ์ทิพย์ค่ะ มอบสำหรับคุณ Audition ค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ ) ** ไข่เจียวเพิ่งริจาหัดเขียนกลอน พอมีคนบอกว่าจะเลิกเขียนกลอน มันรู้สึกใจหายแทนค่ะ
19 มกราคม 2546 18:28 น. - comment id 105411
ความจริงแล้วก็ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับเพียงแต่ว่าพักนี้มันรู้สึกว่าไม่ค่อยมีความคิดอยากจะเขียนกลอนแล้วอีกอย่างก็ต้องเตรียมตัวสอบเอนท์ด้วยอ่ะคับก็เลยต้องทุ่มเทให้มาก ๆ หน่อย ขอขอบคุณทุก ๆ ความคิดเห็นที่มีให้ผมนะครับขอบคุณมากครับ จากใจจริงของผม auditio
3 กุมภาพันธ์ 2546 20:10 น. - comment id 107369
ไพเราะมากๆครับ