หลับนอนตาทีไร น้ำตาก็พาลไหลเสมอ คิดถึงใครที่ใจอยากเจอ แต่ก็กลัวเก้อ เพราะ เธอ อาจมีใคร คิดเหมือนกันหรือเปล่าคนดี ส่วนคนคนนี้.... คิดตรองกี่ทีก็มีแต่ความหวั่นไหว หวั่นว่าจะมีใครมาคว้าใจเธอไป และหวั่นว่าที่ว่างของใจ ....เธอ อาจจะมีไว้ให้ใคร ....อีกหลายคน กลัวเป็นแค่คนถัดไป กลัวเธอไม่ใส่ใจไม่สน กลัวว่าเราจะเป็นแค่ หนึ่งในหลายคน ที่บังเอิญเวียนวน มาพบเจอ อาจไม่ใช่ คนในฝัน แต่หนึ่งในใจนั้น คือเธอเสมอ ที่ว่างของใจจะเก็บไว้เพื่อรอเธอ รออย่างพร่ำเพ้อ เผื่อเศษเสี้ยวจากใจเธอ ...........จะเหลือมาแบ่งปัน...........ฉันบ้างก็พอ......
14 มกราคม 2546 02:05 น. - comment id 104716
ที่ไม่มอง ใช่หมางเมิน ก็มันเขิน ขึ้นบ้าง บางเวลา
14 มกราคม 2546 13:29 น. - comment id 104789
บรรยายออกมาได้อย่างเต็มความรู้สึก เฮ้อ .. อ่านแล้วเศร้าใจจัง
14 มกราคม 2546 14:38 น. - comment id 104799
เขาจะอยู่กับเราตลอดไป. . .ที่หัวใจ. . .ถ้าเราไม่ลืมเขา เขาก็จะไม่หายไปไหน. . เพราะดีค่ะ. . .ความหมายของกลอนถ่ายทอดออกมาได้ดีมากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ =^__^=
15 มกราคม 2546 19:30 น. - comment id 104959
คิดถึงน้า
16 มกราคม 2546 04:53 น. - comment id 104997
หลับนอนตาทีไร ใจก็พร่ำเพร้อถึงเธอคนนั้นเสมอ คิดถึงใครที่ใจอยากเจอ แต่ก็กลัวเก้อ เพราะ เธอ อาจมีใคร คิดเหมือนกันหรือเปล่าคนดี ช่ยตอบฉันที........เพราะในวันนี้มันสับสน อย่าพันธนาการฉัน...หากเธอเองนั้นก็ไม่อาจทน อย่าปล่อยให้ฉันดิ้นรน... ไขว่คว้าสิ่งที่ไม่มีตัวตนอย่างนี้เลย
16 มกราคม 2546 04:54 น. - comment id 104998
ไปนอนดีกว่าเรา