เรา...เคยมีช่วงเวลาแห่งความสุขด้วยกัน เรา...เคยมีความรู้สึกดีๆ ต่อกันเสมอ เรา...เคยมีอดีตที่ไม่เป็นเรื่องเพ้อเจ้อ ทั้งฉันและเธอ..ต่างพอใจอย่างที่เราเป็น แต่แล้วเมื่อเธอเดินเข้ามาบอกลา เคยรู้บ้างไหมว่าฉันทำใจได้ลำบากยากเข็ญ เมื่อรู้ว่าทุกๆ อย่างที่กำลังจะเป็น จะไม่มีเธอเคียงข้าง ดังเช่นที่ผ่านมา เธอคงไม่รู้ ว่าฉันเป็น อย่างไรในตอนนี้ ในตอนที่ฉันต้องเผชิญความโดดเดี่ยวอ้างว้าง ในเวลาที่ฉันต้องไม่มีเธอเคียงข้าง ในทุกๆ อย่างที่ไม่มีเธอ... อยากให้รู้ว่าตอนนี้ยังคงคิดถึง ยังรำพึง ..คนึงหา ตัวเธอเสมอ ยังปรารถนาที่จะได้มาพบเจอ ยังอยากให้เธอ กลับมาเป็น เรา เหมือนเดิม...
13 มกราคม 2546 00:42 น. - comment id 104518
ที่เค้าเรียกว่า ไม่เห็นโลงศพ..ไม่หลั่งน้ำตาน่ะเหรอคะ...กลอนเพราะดีค่ะ..
13 มกราคม 2546 00:56 น. - comment id 104521
อืม ๆๆ เข้าใจ ๆๆๆ ก็ดี ๆๆ ใช้ได้ ๆๆ เหอ ๆๆๆ แต่งให้สักกลอนเด่ นะ ๆๆ
14 มกราคม 2546 04:45 น. - comment id 104721
เศร้าจังเลยคะ..หนามไม้ไผ่ฯ เป็นอย่างกลอนจริงๆ รึเปล่าคะ..ยังไง ยังมีเราที่เป็นกำลังใจให้นะคะ..อย่าท้อนะคะ..
18 มกราคม 2546 01:03 น. - comment id 105214
ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ..ยังไง ยัยซ่าคนนี้ จะพัฒนาขึ้นเรือ่ยๆละกันค่ะ
23 มิถุนายน 2546 13:52 น. - comment id 144758
เพราะดีไอ้เพื่อนยาก
23 มิถุนายน 2546 14:46 น. - comment id 144767
เหอๆๆ ยัยออย แหงๆ แบบนี้... ขอบใจนะที่เข้ามา..