หน้าส่วนตัว
ดวงตะวันของใจ
อยู่แห่งไหนใจเฝ้าถามและตามหา
หวั่นไหวหวั่นใจเมื่อใกล้ตะวันลับลา
กลัวว่าขอบฟ้าจะพาดวงใจไปพร้อมกับแสงตะวัน
เห็นแสงตะวันรอน
เหมือนรักเราที่กร่อนสุดทางฝัน
รักเลือนลางเหมือนแสงจางจางของตะวัน
แล้วความเงียบงันก็พลันกลืนรักหมดไป
เหลือแต่ร่องรอยความหลัง
กับรักที่พังบนความหวั่นไหว
แสงตะวันลาลับมืดดับเช่นไร
เสียงแผ่วแผ่วของลมหายใจ.....
.......ก็เหลือเพียงเสี้ยวสุดท้ายเช่นกัน....
cookieta 12 ม.ค. 2546 01:02 น. - ID 28146 
1186
1
0
12 มกราคม 2546 05:06 น. - comment id 104407
เราว่ากลอนบทนี้อ่ะ.......เพราะอยู่แล้ว แต่คำว่าตะวันเยอะจังเลยนะจ๊ะ
12 มกราคม 2546 20:23 น. - comment id 104490
เพราะดีค่ะ. . .ได้อารมณ์ตะวันรอนเลยล่ะ
มาส่งกำลังใจให้นะค่ะ
=^__^=
14 มกราคม 2546 17:57 น. - comment id 104835
ใช่ครับ เราว่ากลอนบทนี้อ่ะเข้ากับรูปเลย.....
14 มกราคม 2546 17:58 น. - comment id 104836
ใช่ครับ เราว่ากลอนบทนี้อ่ะเข้ากับรูปเลย.....
14 มกราคม 2546 17:58 น. - comment id 104837
ใช่ครับ เราว่ากลอนบทนี้อ่ะเข้ากับรูปเลย.....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
