มีใครคิดบ้างหรือเปล่าว่า เป็นเพราะฟ้าที่กำหนดให้ ที่เธอกับฉันมาเดินร่วมทางกันด้วยสายใย หรือเป็นเพราะใจเราสื่อประสานเพื่อมาพบกัน ส่วนความรักของฉัน คือคำว่ากันและกัน ผนวกความเชื่อมั่น ไม่ว่าเพราะฟ้าหรือใจที่สัมผัสถึงกัน ก็มีเธอมีฉันมารวมกันคือเรา อาจจะมีสุขบ้างทุกข์บ้างตามประสา แต่เวลาอ่อนล้าจะมีเธอมาคอยเฝ้า ปลอบประโลมให้คลายเหงา มาปัดเป่าความทุข์ไปจากใจ ขอบคุณฟ้า ขอบคุณพรหมลิขิต ที่ทำให้ชีวิตฉันมีเธอคอยห่วงใย คอยมาดูแลอยู่ใกล้ ๆ ถึงแม้กายห่างไกลแต่ใจอยู่ใกล้กัน
5 มกราคม 2546 11:50 น. - comment id 103306
อารมณ์พาไปไหนครับ อย่าให้พาไปไกลจากใจผมละกัน คึคึคึ น่ารักครับผม กลอนนะครับคุณ อ้อ...คุณก็ด้วยแหละครับ ที่น่ารักเกินห้ามใจไม่ให้รัก งั่ม งั่ม (ก็รู้กันอยู่สองคน)
5 มกราคม 2546 18:07 น. - comment id 103364
อิอิอิ.. พี่กี้..อย่าโกรธที่เรนหอมแก้ม..พี่ทะเล.. ก้อเรน..ขออนุญาต..พี่กี้แร้ววน๊า..(ตอนที่โทรมา.. เรนแอบเห็นนะค่ะ.. อิอิอิ..)..
5 มกราคม 2546 19:26 น. - comment id 103391
อ่ะนะคุณขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมกันอ่ะจ๊ะ แม๋ม ๆ วันนี้สอบยังมีกะจิตกะใจจะมาอ่านอีกนะคะ ยังไงก็ขอบคุณค่ะ หุ หุ หุ น้องเรนขา มะต้องเกรงใจหรอกค่ะ พี่กี้เค้าไม่ว่าหรอกค่ะ พี่กี้ออกจาจายกว้าง เจงมะค๊าคุงกี้
7 มกราคม 2546 09:27 น. - comment id 103660
ใจผมกว้างจริงอ่ะ ไม่หรอกครับคุณ จริงๆ ออกจะแคบ แค่พอกับตัวคุณ... เรนจังครับ ผมหึงนะครับเนี่ย มาหอมแฟนผมได้ไง หุหุหุ...
10 มกราคม 2546 10:23 น. - comment id 104137
เออ...เจ๋งครับ ผมใจแคบแค่ตัวคุณ... จะบอกว่ารักเขาคนเดียวว่างั้นเถอะ... ขอให้มีกันและกันตลอดไปนะครับ... เว็บนี้จะหวานอย่างนี้ตลอดไป....