ถึงท้องฟ้ากว้างใหญ่สักเพียงใด มิอาจบั่นทอนใจให้อ้างว้าง เพราะฉันมีเธอเดินร่วมเส้นทาง สายใยบางบางเกาะเกี่ยวผูกพัน ถึงอากาศหนาวเหน็บสักปานใด แค่มีเธอคอยห่วงใยร่วมฝัน จุดหมายปลายทางคงถึงเร็ววัน ไม่เคยหวาดหวั่นเพราะฉันมีเธอ
8 ธันวาคม 2545 23:42 น. - comment id 99895
โอยหวานแว่วเข้าถึงก้นบึ้งหัวใจ ผู้ที่ท่านฝนเจตนาให้รับสื่อ คงปลื้มนัก
9 ธันวาคม 2545 00:00 น. - comment id 99899
...เดินไปด้วยคนสิจ๊ะ???
9 ธันวาคม 2545 00:08 น. - comment id 99900
รสชาดเหมือนโคลอนเลยนะ
9 ธันวาคม 2545 00:12 น. - comment id 99902
มะได้สินานๆจะหวานที ปกติ รสชาติออกจะ ปุเลี่ยนๆอ่ะ :p อิอิ ขอบคุณ พรระวี//น้ำผึ้งป่า//ไอดาโฮ่ น๊าที่เข้ามาอยู่เปงเพื่อนรอบดึก คงต้องปายนอนแย้วล่ะ ครายจาปายยกมือขึ้น ปล: น้ำผึ้งป่าจาไปด้วยจริงๆเหรอ ห้ามเปลี่ยนใจนา(ล๊อคคอตีเข่า เอ๊ย จูงมือ แหะ...ลืมตัวทุกทีเยย)
9 ธันวาคม 2545 06:53 น. - comment id 99931
หวานอีกแย้วอ่า เพ่ฝน อิอิ ปล. ปายด้วย
9 ธันวาคม 2545 10:56 น. - comment id 99954
>^*^ ^*^ ^*^....หวาย.วิ่งสุดชีวิตไปด้วยยยจ้า..^*^ ว่าแต่....จะไปหนายกานหรอ ฮือฮือ..กาลังงัวเงีย มะต้องล๊อคคอตีเข่าเนาะ เค้าเดินเองด้ายอะ..คุงหยาดฝน ^*^..................^______^...................^*^
9 ธันวาคม 2545 13:39 น. - comment id 99968
ดีค่ะ มีคนร่วมทาง รู้สึกดีเนอะ
9 ธันวาคม 2545 23:46 น. - comment id 100046
(o*^___^*o) อยากจะปายก็ปายด้วยกานนะ...ปายคนเดียวม่ายอาวอ่ะ...ขอทำตัวติดกับเธอขอฉันปายด้วยคนนะ.....ฮึมฮัมๆๆ(จำเนื้อมะได้แระ...อิอิ)
11 ธันวาคม 2545 15:10 น. - comment id 100279
เคยรู้สึกแบบนี้เหมือนกันค่ะ แบบว่าแค่มีเธอข้างๆ จะต้องเจอกับอะไรก็ไม่กลัว
13 ธันวาคม 2545 19:32 น. - comment id 100663
มั่นคงและหนักแน่น รู้สึกได้จากกลอนโคลอนเกือบทุกบทเลยนะ
17 ธันวาคม 2545 09:49 น. - comment id 101190
*^____^*