ในคืนค่ำเงียบเหงาใต้เงาจันทร์ น้ำค้างพรั่นพร่างพราวราวรินไหล มีคนเหงาหาแหล่งหลักพักพิงใจ ใต้ฟ้าใหญ่ขอได้ไหมใครคู่เคียง มองแมกไม้หาหมู่มิตรคิดคลายเหงา แต่ใจเศร้าเคล้ารับสดับเสียง พิณไพรพฤกษ์กึกก้องพ้องสำเนียง อยากพบเพียงใครสักคนจะสนใจ คิดถึงเธอข้าหวนครวญละเมอ อยากพบเธอก้อไม่รู้อยู่หนไหน อธิษฐานหากจันทร์เจ้าเป็นใจ บอกคนไกลได้ไหมให้กลับมา ย้อนวันสุขคืนชื่นฟื้นความหลัง ครั้งเจ้ายังเคียงคู่อยู่กับข้า ถึงวันนี้เจ้าอยู่ไหนไกลลับตา โอ้กานดาโปรดกลับมาข้ายังรอ คอยลมหวนชวนเจ้ากลับมาหา คอยแก้วตาคืนคู่อยู่ห้องหอ คอยเพียงใครเติมใจให้เพียงพอ คอยคำขอของคนเหงาว่าเจ้าคืน ในคืนค่ำเงียบเหงาใต้เงาจันทร์ คนช่างฝันรอเจ้าอย่างขมขื่น คนขี้เหงาเฝ้ารออย่างกล้ำกลืน ค่ำคืนนี้ข้ายืนเหงาใต้เงาจันทร์
24 พฤศจิกายน 2545 09:30 น. - comment id 97478
ให้ความรู้สึกเหงา ได้ดีจังเลยครับ *..จากใจไคริ..*
24 พฤศจิกายน 2545 13:38 น. - comment id 97522
เพราะครับ..ไคริเปลี่ยนชื่อแล้วเหรอ
24 พฤศจิกายน 2545 18:25 น. - comment id 97571
สุดยอดเลยพี่วิด ... ปูอ่านแล้วเหงาเลย... ^^ **ปูเปลี่ยนนามปากกาน่ะ**