ฉันขอโทษ.....ที่ต้องไป เพราะเข้าใจคิดว่าทำได้ในความเป็นเพื่อน พยายามลบแล้วภาพในอดีตที่เธอลืมเลือน ภาพเธอแชเชือน...ไม่สนใจ ฉันขอโทษ....ที่คิดผิด รู้แล้วว่าไม่มีสิทธิ์แม้จะเข้าใกล้ ไม่มีประโยชน์ที่จะหลอกตัวเองอยู่เรื่อยไป ทำอะไรที่ตรงข้ามกับใจ...ยากเหลือเกิน ฉันขอโทษ....ในทุกๆสิ่ง เมื่อได้ค้นพบความจริงบนความห่างเหิน อยากทำให้ได้...แต่เกินแรงทำเหลือเกิน เพราะเธอยิ่งไกลหมางเมิน...มองตาเธอเจ็บปวดทุกที ฉันขอโทษ....ที่อดทนไม่พอ ยอมรับว่าท้อ...การรับรู้ว่าเธอไปมีคนโน้นคนนี้ เส้นทางรักที่ออกเดิน...จบด้วยความมั่นคงที่ไม่มี และตัวฉันเองที่ไม่ดี ไม่คู่ควรที่...แม้จะเป็นเพื่อนเธอ
15 พฤศจิกายน 2545 18:10 น. - comment id 95820
ว้า. . . . .เศร้า อ่ะ ไม่เอา นะ เป็นเพื่อนกันเหอะ จบแบบนี้ เศร้าจัง. . .. T__T
15 พฤศจิกายน 2545 19:34 น. - comment id 95830
ฮือๆๆๆๆๆ เศร้าจังเลยค่ะพี่ฮัต ^ ^ ไพเราะมากเลยค่ะ | | คิดได้ไงค่ะเนี่ยยย นับถืออ่ะ น่าสงสารจังเลยค่ะ มาให้กำลังใจน่ะค่ะพี่....... :( _ _ _ _ _ _ _
15 พฤศจิกายน 2545 20:09 น. - comment id 95844
ทำไมวันนี้เศร้าจังล่ะจ้ะ ชอบกลอนเพราะ ๆ แต่แฝงความน่ารักของฮัตคุงมากเลยล่ะ
16 พฤศจิกายน 2545 14:41 น. - comment id 95930
^*^ ^*^ ^*^....ขอเข้ามานั่งร้องไห้จ้า..^*^ เศร้าจังเลยยอะ แถมไพเราะอีกตะหาก ^*^..............^___^..............^*^
17 พฤศจิกายน 2545 08:45 น. - comment id 96038
ม่ายอยากให้จบ..แบบนี้เรยยค่ะ.. ดูเศร้า..เหงาๆในวันนี้.. ขอคนดี..เข้าใจบ้าง.. อาจเพราะ.. บางอย่าง..ที่กั้นกลาง.. ใจม่ายอยากลาร้าง... แต่ต้องไป... ขอ..ความเข้าใจ....จากเธอเท่านั้นพอ.. (เรน..ขอแจม.. แบบมือใหม่ลองแต่ง..นะค่ะ)..
17 พฤศจิกายน 2545 16:22 น. - comment id 96097
ขอบคุณ...แม่มดน้อยที่ไม่อยากให้เศร้าจ้ะ เลิฟกิ้วหลายๆ...สำหรับกำลังใจ...น้องอ้อม ขอบคุณ...ที่ติดตามอ่านกลอนเราตลอดเลย.. mono ขอบคุณที่ชมครับ...แนทตี้ ขอบคุณที่แจม...พยายามเข้านะ rai
21 พฤศจิกายน 2545 00:07 น. - comment id 96782
แย่จังเนอะแบบนี้...