ในคืนเหงา เศร้าโศกศัลย์ คืนจันทร์เสี้ยว ต้องโดดเดี่ยว ทุกวัน ไร้จันทร์ฉาย มองรอบตัว ไร้คู่ อยู่เคียงกาย โดดเดียวดาย ไร้แเม้เงา เศร้าระทม เหมือนทุกวัน นั้นเป็น เช่นฉันขาด ที่ซึ่งอาจ เติมใส่ ให้สุขสม ขาดในสิ่ง ที่ฝันใฝ่ ใจตรอมตาม ห้วงอารมณ์ ของคนเหงา เศร้าโสกันต์ มองท้องฟ้า นภากว้าง อย่างคนเศร้า ใจเปลี่ยวเหงา เศร้าสุดฝืน คืนแห่งฝัน รักมีกรรม ช้ำตรม โรมรำพัน ทุกคืนวัน ฉันเศร้าอยู่ เพียงผู้เดียว
10 พฤศจิกายน 2545 15:11 น. - comment id 94736
ราตรีกาล ค่ำนี้ มีแต้เศร้า รักเรา โรยลาง ห่างถึงไหน จะอุ่นอก กลบหนาว ถึงคราวใด เมื่อดวงใจ เป็นเงา ตามเฝ้าเธอ
10 พฤศจิกายน 2545 22:47 น. - comment id 94870
ห่างหายไปนานแต่กลับมาพร้อมความเศร้าเลยนะคะ...วนา...จะเป็นกำลังใจให้เสมอน๊า (o*^___^*o)