ทำงัยได้ก็คนมันพูดเก่ง ขี้อวดขี้เก๊กก็ปานนั้น แต่สุดท้ายเธอเองก็รู้ทัน ว่ามันทำไปเพราะฉันรักเธอ พูดอย่างนั้นอย่างนี้กับใครคนอื่น ไม่ได้ฝืนพูดจริงจริงนะเธอจ๋า อย่างเธอบอกนั่นแหละต้องใช้เวลา ไม่ต้องรีบเชื่อฉันที่บอกรักเธอ อยากให้เธอเป็นนางฟ้าของฉัน เพราะเธอจะได้ย่อฟ้ามาหา และจะได้เจอเธอทุกที่ทุกเวลา เพราะฉันบ้ายามที่ไม่เจอเธอ นอนก็นอนไม่ค่อยจะหลับ ใจไม่กลับมา..ไม่รู้อยู่ที่ตรงไหน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ใจถึงได้อยู่ที่ข้างใจเธอ
คนเขียนกลอน 8 พ.ย. 2545 19:03 น. - ID 25769 
827
2
0
8 พฤศจิกายน 2545 22:42 น. - comment id 94482
หน้าส่วนตัว
วันนี้นายกลับบ้านป่าว. . .
+ + +ตอนนี้เค้าอยู่บ้านนะ + + +
=^__^=
คิดถึง มอ จัง และก้อ คิดถึงเพื่อนเมทด้วย
ป่านนี้พวกเค้าคงนอนดูทีวีกานอยู่ เหงาเลยเรา
11 พฤศจิกายน 2545 21:10 น. - comment id 95088
เพระ ๆ ๆ ๆ ชอบ ๆ ๆ ๆ หุ หุ หุ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
