มัทธนวาจา

กวินทรากร

ถือโทรศัพท์เศร้า...............โทรมใจ 
ยินสำเนียงนางใน.............โสตแล้ว 
ฤดีสุปรีดิ์ใด....................จักเปรียบ 
ฟังเสนาะเพราะแคล้ว.........คลาดคลุ้มทุมนา 
สายัณห์ยามค่อยคล้อย.........มาเยือน 
รพิพรรณเลือนเลือน............ชะช้า 
ปักษาว่าเหมือนเหมือน...........มนัสนี่ 
ลอยล่องลงหน้าหน้า.............นิ่มเนื้อนฤมล 
นิ........พนธ์กลบทไว้............วานวัน 
โฆ.......ษิตติดตรึงกรรณ.......ก่อนกี้ 
เท.......พินเผื่อยินพลัน.........จะเชื่อ 
ลิ........ลิตลิขิตชี้..................ชัดแจ้งสัจจา 
โอ้.......อุตส่าห์แต่งด้วย..........กมล 
ฉัน......อยากฝากยุบล............นี่นี้ 
รัก.......ษายิ่งชีพตน...............ตราบชั่ว..ชีพนา 
เธอ.....ท่าเธอทำถี้..................สังได้ขอบคุณ 
วสุนธเรศว้าง.........................ทิวากร 
จันทร์แจ่มจันทร์โคจร...............จากหล้า 
ดาวเดือนเกลื่อนอัมพร..............เพียรเพ่ง 
ไอพยับจับฟ้า..........................ฟ่าไร้รัศมี 
ราตรีธรณิศสิ้น........................สูรย์โสม 
ดาริกากลางโพยม.....................เมฆกั้น 
กลเรียมห่างเหินโฉม..................แชล่ม 
แลไป่พบกันนั้น........................นั่นเศร้าอุรา 
นภาคราคร่ำน้ำ..........................ฝนโปรย 
ลมเฉื่อยฉิวปลิวโชย...................ช่อไม้ 
ฟังฟังดั่งคนโหย.......................หวนพร่ำ 
พลอยร่วมร่ำร้องไห้...................ห่อนห้ามหทัย
เหลียวไปภายพ่างพื้น.......................เพหน 
ก็ก่อเกิดกังวล.....................................เฟื่องฟื้น 
หลับเนตรหน่ายเนตรยล................หยุดนิ่ง 
ใจส่งเสียงสะอื้น................................ร่ำร้องเรียกเธอ 
ละเมอหาแต่เจ้า..................................จอมขวัญ 
คิดว่าคราคิมหันต์.............................หอบพ้น 
จวบจนสู่วสันต์..................................จักสร่าง..โศกนา 
โศกยิ่งถาโถมท้น.................................ท่วมซ้ำซุดทรวง 
แดดวงหวงห่วงเฝ้า..............................ถวิล 
ตอนตื่นยืนผินตาม...............................แห่งห้อง 
ปิงวังหลั่งไหลริน.................................รวมน่าน..ยมนา 
ฝากข่าวยุพาพ้อง...................................สั่งพื้นชลาลัย 
ชลนัยไหลหลั่งเพี้ยง...............................ผืนชล 
กระฉ่อนกระฉอกปน..............................ประแก้ม 
เกาะแก่งทุกแห่งหน..................................แห้งเหือด..แล้วเอย 
อัสสุบรรจุแต้ม..........................................ติตถ์ล้นรับฤา				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    7 พฤศจิกายน 2545 11:58 น. - comment id 94144

    :)
  • อัลมิตรา

    7 พฤศจิกายน 2545 12:02 น. - comment id 94145

    ......คลอเคียงเพียงอุ่นเอื้อ................เหลือคณา 
    พจน์แผ่วแนวภาษา..........................ว่าใว้ 
    หากเหิรห่างลลนา............................จิตพี่  ถวิลแม่ 
    สุดร่ายคลายหมองได้.......................ใช่เอื้อนเบือนจริง ฯ 
    
    
    ..อื้อ ตะกี้ลืมแปะ ขอโทษทีนะ แปะอีกหนนะคะ
  • วรรณกาญจน์

    8 พฤศจิกายน 2545 00:55 น. - comment id 94271

    โอ้...! ทึ่งมากค่ะ และก็ขอบคุณด้วยที่นำมาฝากกันไว้เป็น วิทยาทาน จะติดตามอ่านต่อไปนะคะ ~^_^~
  • บุษราคัม

    8 พฤศจิกายน 2545 01:39 น. - comment id 94277

    นับถือ จริงๆค่ะ
    ได้ความรู้เพิ่มเติมจากการอ่าน ค่ะ
    ชื่นชมในบทประพันธ์ค่ะ
  • โคลอน

    8 พฤศจิกายน 2545 07:49 น. - comment id 94310

    เก่งจัง...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน