ด้วยมนต์ขลังพลังแรงแห่งหน้าฝน ทั่วตำบลสดใสไร้ความหมอง ลำตาปีรี่รายพราวพรายฟอง น้ำไหลล่องลาดฝั่งพรั่งพรูมา ริ้วแห่งลมพรมบรรเลงเป็นเพลงแว่ว กลิ่นดอกแก้วอบอวลให้หวลหา คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งไกลตา ด้วยศรัทธาและหวังเต็มพลังใจ หมายสมัครสมานมั่นร่วมพันผูก หวังจะปลูกรักงามตามฝันไฝ่ ณ ริมธารแสนกังวลรอคนไกล สักเมื่อไหร่กานดาจะมาเยือน ปลูกเรือนน้อยรอรั้งริมฝั่งฝั่น ทุกวี่วันเหว่ว้าหาใดเหมือน ทุกข์และท้อลำเค็ญเป็นปีเดือน ขออย่าเลือนลับลาไม่มาเลย.
พรระวี 4 พ.ย. 2545 22:10 น. - ID 25570 
730
5
0
4 พฤศจิกายน 2545 22:21 น. - comment id 93635
ริมลำธารฝั่งฝันยังไกลอยู่ เพราะมิรู้ทางข้างไปถึงไหน หากคิดเดินโดยไร้คนนำไป คงหลงทางหลงใจไม่กลับคืน เหมือนหนทางของใจหากใหลหลง ฟ้ามืดลงเดินต่อไปคงสุดฝืน ทางข้างหน้าอาจจะยังมิราบรื่น จงรีบตื่นกลับตัวและกลับใจ
4 พฤศจิกายน 2545 22:44 น. - comment id 93645
เหมือนเม็ดทรายชายหาดขาดคลื่นซบ คงไม่พบแล้ววันคืนเคยชื่นฉ่ำ ยิ่งร้อนแดดแผดเผาเศร้าระกำ คิดถึงน้ำสีครามใสเคยไล้โลม ผ่านคืนวันอันแห้งแล้งแห่งชีวิต ดั่งมืดมิดดุจพายุซัดถาโถม รัตติกาลคืบคลานย้ำช้ำจู่โจม เปรียบดังโหมให้ซานซมขมห้วงใจ
4 พฤศจิกายน 2545 22:49 น. - comment id 93647
ใยมิบอกออกไปว่าใครเล่า ทีรอเฝ้าเศร้าสร้อยยังคอยหา จะปลูกรักสมัครใจคนไกลตา เพียงบอกว่ารักเธอเสมอใจ ฯ รอใครกันเอ่ย.......
4 พฤศจิกายน 2545 23:03 น. - comment id 93649
กลอนไพเราะ ภาพสวย หาได้จากกลอนพี่ พรระวี ติดตามให้กำลังใจค่ะ
5 พฤศจิกายน 2545 06:17 น. - comment id 93662
กลอนเพราะมากครับ
5 พฤศจิกายน 2545 13:17 น. - comment id 93697
เพราะ และซึ้งจังเลยครับ...
5 พฤศจิกายน 2545 22:01 น. - comment id 93790
ขอบคุณทุกท่านครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
